Een studie van de Universiteit van Florida toont aan dat niet weten hoe je voeten de grond raken je risico op blessures verhoogt. En sneakers met een dikke zool maken het moeilijk om dat te voelen.

De onderzoekers bestudeerden zes jaar lang gegevens van 710 duurlopers. Ze ontdekten dat veel lopers geen idee hadden hoe hun voeten landden. Twee hoofdpatronen kwamen naar voren:

• Rearfoot strike: waarbij je op je hiel landt.
• Non-rearfoot strike: waarbij de voorvoet de grond als eerste raakt.

De meeste lopers landen op hun hielen, maar opvallend veel mensen konden hun loopstijl niet goed inschatten. Dat komt volgens hoofdonderzoeker Heather Vincent door dikke schoenen met een grote hiel-teenverhouding. “Die dikke zolen verstoren het gevoel tussen je voet en de grond, wat het moeilijker maakt om je loopstijl te begrijpen of aan te passen", legt Vincent uit.

Minimalistische schoenen, lichter, platter en met minder demping, zouden dit probleem kunnen oplossen. Ze helpen je om beter contact met de grond te voelen en je landing te controleren. Toch is het belangrijk om niet zomaar van dikke sneakers naar minimalistische schoenen over te stappen.

“Het kan wel zes maanden duren voordat het natuurlijk aanvoelt,” waarschuwt Vincent. “Begin rustig en werk aan het versterken van je voeten.”

De studie, gepubliceerd in Frontiers in Sports and Active Living, onderzoekt verder of het aanpassen van schoenen blessures kan helpen voorkomen. Slimme schoenen én een goed inzicht in je loopstijl kunnen dus het verschil maken.

Astrid wilde in oktober 2020 haar lippen een vollere look geven met de populaire ‘Russian lips’-techniek, waarbij fillers zorgen voor een opvallend hartvormig effect. Ze liet de behandeling uitvoeren door een erkende arts in Vlaams-Brabant. Het leek veilig: ze had eerder al andere ingrepen bij hem laten doen. Maar deze keer liep het mis.

Het hyaluronzuur kwam in een ader terecht. Dat veroorzaakte een hersentrombose. In de dagen na de ingreep begon Astrid zich slecht te voelen. Ze klaagde over pijn aan haar lippen, hevige hoofdpijn en futloosheid. Haar ouders dachten eerst aan migraine, tot ze haar in bed vonden. Ze kon amper bewegen en alleen nog geluiden maken.

Astrid werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht, maar haar toestand verslechterde snel. Ondanks een spoedoperatie en het wegnemen van een stuk van haar schedel om de druk op haar hersenen te verlichten, kon ze niet gered worden. Zes dagen na de fillers overleed ze. Een autopsie bevestigde dat de filler in haar hersenen terecht was gekomen.

Astrid is daarmee eerste dodelijke slachtoffer van fillers in België. Toch werd de arts niet vervolgd. Volgens het gerecht had hij de juiste procedures gevolgd, maar Astrid’s familie is het daar niet mee eens. Ze wijzen erop dat Astrid nooit een document tekende waarin de risico’s werden uitgelegd. “Ze hadden haar moeten beschermen, maar nu is ze er niet meer", zegt haar zus Charlotte in HLN.

Wat de familie extra frustreert, is dat de arts nog steeds fillers zet en reclame maakt op sociale media. “Hoe kan iemand doorgaan alsof er niets gebeurd is?” vraagt haar moeder zich af. Ze willen geen schadevergoeding, maar hopen dat hun verhaal anderen wakker schudt.

Astrid’s verhaal is helaas geen alleenstaand geval. Het aantal klachten over fillers en botox is de afgelopen jaren sterk gestegen. Volgens HLN leiden sommige ingrepen zelfs tot blijvende schade zoals blindheid, verlamming of, zoals bij Astrid, de dood.

Overweeg je zelf een behandeling? Check altijd of je arts erkend is, wees kritisch en ga nooit zomaar in op flashy promoties of trends die je op sociale media ziet. “Je denkt dat dit bij jou niet gebeurt, maar dat dacht Astrid ook,” zegt haar zus.

Gooning draait om jezelf zo lang mogelijk opwinden, vaak met behulp van pornografie. Sommige mensen belanden hierdoor in een trance, compleet met opvallende gezichtsuitdrukkingen zoals schele ogen of kwijlen. Het fenomeen wint aan populariteit, met volgens Daily Mail een toename in interesse van 800 procent in de afgelopen vijf jaar.

Artsen zijn niet enthousiast. Dr. Richard Viney, uroloog aan het Queen Elizabeth Hospital, legt uit dat intensief gebruik van porno kan leiden tot desensitisatie. “Dit betekent dat je steeds meer nodig hebt om opgewonden te raken, waardoor echte seksuele encounters minder bevredigend worden. Het kan zelfs leiden tot erectiestoornissen en prestatiedruk.”

Dr. Paula Hall, gespecialiseerd in pornoverslaving bij Pivotal Recovery, benadrukt dat compulsief gedrag zoals gooning ook je mentale gezondheid en relaties negatief kan beïnvloeden. “Het herhalen van dit gedrag maakt het steeds moeilijker om te stoppen en andere activiteiten te waarderen. Veel mensen met een pornoverslaving ontwikkelen later problemen in hun relaties en dagelijks leven.”