Ward, een gecertificeerde matchmaker en datingexpert, waarschuwt in een Instagramvideo: “Als je deze zin hoort, stop er dan nu mee.”

Volgens Ward betekent deze uitspraak vaak dat de ander niet dezelfde gevoelens voor jou heeft. “Het is een subtiele manier om te zeggen: ‘Ik voel niet genoeg voor jou om hier serieus voor te gaan.’ Ze zien in dat ze je uiteindelijk pijn gaan doen en proberen zichzelf in te dekken", legt ze uit.

Daarnaast gebruikt de persoon deze woorden vaak om zorgzaam over te komen. “Het laat hen lijken alsof ze een aardig en goed mens zijn. Maar in werkelijkheid zorgen ze ervoor dat ze zichzelf minder schuldig hoeven te voelen", zegt Ward.

Ze benadrukt dat iemand die écht voor je wil gaan, deze zin nooit zou zeggen. “Als ze jou zien als een toekomstig deel van hun leven, is er geen reden om over pijn te beginnen. Maar als je die woorden hoort, moet je jezelf afvragen: ‘Waarom blijf ik bij iemand die niet volledig voor me kiest?’”

Kortom: als iemand zegt dat ze je geen pijn willen doen, betekent dat vaak dat ze je gevoelens niet delen en vroeg of laat toch je hart breken.

Baidu, de ‘Google van China’, heeft namelijk een patent aangevraagd voor een AI-systeem dat dierenklanken zou kunnen vertalen naar menselijke taal. Jep, letterlijk blaf naar babbel.

De technologie zou gebruik maken van AI om geluiden, gedrag en zelfs fysieke signalen van dieren te analyseren. Op basis daarvan probeert het systeem te achterhalen hoe het dier zich voelt, en wat het eigenlijk wil zeggen. Denk aan: “Ik ben blij dat je thuis bent!” of “Gast, waar blijft mijn eten?”

Het idee zit nog in de onderzoeksfase, maar Baidu zegt dat er nu al veel interesse is. En da’s niet zo gek: eerdere pogingen om dierentaal te begrijpen, zoals honden die met knopjes communiceren, gingen al vaak viraal. Alleen zou dit project nog een stap verder gaan: echte vertaling, met woorden en al.

Niet alleen honden en katten komen aan bod. Onderzoekers van Project CETI proberen momenteel zelfs het mysterieuze geklik van potvissen te ontcijferen. Ja, die dieren zouden een soort fonetisch alfabet hebben.

Of we binnenkort écht een gesprek kunnen voeren met onze viervoeter? Nog niet meteen. Maar het feit dat er technologie in de maak is om het te proberen, is op z’n minst… woef-waardig.

Het Amerikaanse bedrijf Contraline heeft een gel ontwikkeld, ADAM, die in de zaadleider geïnjecteerd wordt. Geen hormonen, maar een hydrogel die simpelweg de doorgang van zaadcellen blokkeert. Die zaadcellen worden daarna vanzelf afgebroken door het lichaam. De gel blijft twee jaar zitten en verdwijnt daarna vanzelf weer, waardoor de vruchtbaarheid terugkeert.

Op papier klinkt het als een gamechanger, zeker omdat de verantwoordelijkheid voor anticonceptie vaak op vrouwen valt. Maar er is één ding waar niet iedereen even warm van wordt: de manier waarop het ingebracht wordt. Jep, het moet geïnjecteerd worden in de zaadleider. Gelukkig wel onder lokale verdoving. Licht ongemakkelijk? Misschien. Maar pijnlijk? Niet echt, zeggen de onderzoekers.

Volgens Dr. Alexander Pastuszak, hoofdarts bij Contraline, willen ze vooral “een anticonceptie-optie bieden voor mannen die twee jaar meegaat, veilig is én omkeerbaar.” Twee testpersonen zitten ondertussen aan hun tweede jaar en nog steeds geen zaadcellen te bespeuren. Klinkt veelbelovend.

Toch is het ADAM-implantaat nog niet meteen te vinden bij je huisarts: het zit nog in de testfase. Maar het feit dat dit überhaupt al bestaat, opent de deur naar meer gelijkwaardige anticonceptiemethodes. Ook een mannelijke pil, die de aanmaak van zaadcellen blokkeert via vitamine A, zit in de pijplijn. Bij muizen was die voor 99% effectief.