Mensen hebben 23 paar chromosomen in elke cel. Chromosomen bevatten je DNA en bepalen bijvoorbeeld of je een man of vrouw wordt. Het 23e paar is hiervoor belangrijk: vrouwen hebben twee X-chromosomen, mannen één X- en één Y-chromosoom. Dat Y-chromosoom zorgt ervoor dat een embryo zich ontwikkelt tot een jongen.

Het Y-chromosoom is essentieel voor het man-zijn, want het wordt van vader op zoon doorgegeven. Maar het is eigenlijk niet nodig om te overleven. Het X-chromosoom is veel belangrijker en heeft maar liefst 900 genen die eiwitten aanmaken. Het Y-chromosoom heeft er nog maar 100. Door de jaren heen is het Y-chromosoom flink gekrompen en langzaam aan het degenereren.

Maar dat was niet altijd zo. Zo'n 166 miljoen jaar geleden had het Y-chromosoom net zoveel genen als het X-chromosoom. Het probleem is dat het Y-chromosoom geen partner heeft om genen mee uit te wisselen, zoals andere chromosomen dat wel doen. Hierdoor kan het schadelijke mutaties niet kwijt en blijft het krimpen.

Toch probeert het Y-chromosoom zichzelf te redden. Een Deense studie ontdekte dat het Y-chromosoom zichzelf repareert met behulp van een speciale DNA-sequentie, palindromen genaamd. Dit helpt om de gezondheid van sperma te behouden. Maar ondanks deze trucjes blijft het Y-chromosoom achteruitgaan. Bij sommige diersoorten, zoals Japanse spitsmuizen, is het zelfs al verdwenen. In dat geval kan het SRY-gen, dat het geslacht bepaalt, naar een ander chromosoom verhuizen. Maar ook dat chromosoom zou uiteindelijk hetzelfde lot ondergaan.

Dus, wat betekent dit voor de toekomst? Als het Y-chromosoom blijft krimpen, kan dat gevolgen hebben voor de menselijke voortplanting. Zonder Y-chromosoom geen sperma, en zonder sperma geen kinderen. Technologie kan een deel van de problemen oplossen, bijvoorbeeld door genetische manipulatie, waarmee koppels van hetzelfde geslacht of onvruchtbare mannen kinderen kunnen krijgen. Maar de vraag is of dat de natuurlijke voortplanting ooit helemaal kan vervangen.

Volgens het onderzoek zou het Y-chromosoom over 4,6 miljoen jaar kunnen verdwijnen. Tegen die tijd zou de manier waarop we geslacht en voortplanting begrijpen, compleet anders kunnen zijn—of er is misschien zelfs een nieuw geslacht ontstaan.

Astrid wilde in oktober 2020 haar lippen een vollere look geven met de populaire ‘Russian lips’-techniek, waarbij fillers zorgen voor een opvallend hartvormig effect. Ze liet de behandeling uitvoeren door een erkende arts in Vlaams-Brabant. Het leek veilig: ze had eerder al andere ingrepen bij hem laten doen. Maar deze keer liep het mis.

Het hyaluronzuur kwam in een ader terecht. Dat veroorzaakte een hersentrombose. In de dagen na de ingreep begon Astrid zich slecht te voelen. Ze klaagde over pijn aan haar lippen, hevige hoofdpijn en futloosheid. Haar ouders dachten eerst aan migraine, tot ze haar in bed vonden. Ze kon amper bewegen en alleen nog geluiden maken.

Astrid werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht, maar haar toestand verslechterde snel. Ondanks een spoedoperatie en het wegnemen van een stuk van haar schedel om de druk op haar hersenen te verlichten, kon ze niet gered worden. Zes dagen na de fillers overleed ze. Een autopsie bevestigde dat de filler in haar hersenen terecht was gekomen.

Astrid is daarmee eerste dodelijke slachtoffer van fillers in België. Toch werd de arts niet vervolgd. Volgens het gerecht had hij de juiste procedures gevolgd, maar Astrid’s familie is het daar niet mee eens. Ze wijzen erop dat Astrid nooit een document tekende waarin de risico’s werden uitgelegd. “Ze hadden haar moeten beschermen, maar nu is ze er niet meer", zegt haar zus Charlotte in HLN.

Wat de familie extra frustreert, is dat de arts nog steeds fillers zet en reclame maakt op sociale media. “Hoe kan iemand doorgaan alsof er niets gebeurd is?” vraagt haar moeder zich af. Ze willen geen schadevergoeding, maar hopen dat hun verhaal anderen wakker schudt.

Astrid’s verhaal is helaas geen alleenstaand geval. Het aantal klachten over fillers en botox is de afgelopen jaren sterk gestegen. Volgens HLN leiden sommige ingrepen zelfs tot blijvende schade zoals blindheid, verlamming of, zoals bij Astrid, de dood.

Overweeg je zelf een behandeling? Check altijd of je arts erkend is, wees kritisch en ga nooit zomaar in op flashy promoties of trends die je op sociale media ziet. “Je denkt dat dit bij jou niet gebeurt, maar dat dacht Astrid ook,” zegt haar zus.

Gooning draait om jezelf zo lang mogelijk opwinden, vaak met behulp van pornografie. Sommige mensen belanden hierdoor in een trance, compleet met opvallende gezichtsuitdrukkingen zoals schele ogen of kwijlen. Het fenomeen wint aan populariteit, met volgens Daily Mail een toename in interesse van 800 procent in de afgelopen vijf jaar.

Artsen zijn niet enthousiast. Dr. Richard Viney, uroloog aan het Queen Elizabeth Hospital, legt uit dat intensief gebruik van porno kan leiden tot desensitisatie. “Dit betekent dat je steeds meer nodig hebt om opgewonden te raken, waardoor echte seksuele encounters minder bevredigend worden. Het kan zelfs leiden tot erectiestoornissen en prestatiedruk.”

Dr. Paula Hall, gespecialiseerd in pornoverslaving bij Pivotal Recovery, benadrukt dat compulsief gedrag zoals gooning ook je mentale gezondheid en relaties negatief kan beïnvloeden. “Het herhalen van dit gedrag maakt het steeds moeilijker om te stoppen en andere activiteiten te waarderen. Veel mensen met een pornoverslaving ontwikkelen later problemen in hun relaties en dagelijks leven.”