Het idee is heel basic: je zegt iets kleins tegen je partner – “Ik heb daarnet een vogel gezien” – en kijkt hoe die reageert. Als je partner dan vraagt “Welke vogel?”, “Waar dan?” of gewoon even meeleeft met je mini-verhaal, dan zit je goed. Dat betekent dat ze geïnteresseerd zijn in jouw wereld, ook al gaat het over iets totaal random.
Reageert je partner eerder met een droge “ah oké” en is het gesprek meteen gedaan? Dan zien TikTokkers dat als een red flag. Niet omdat vogels nu opeens superbelangrijk zijn, maar omdat het laat zien dat ze niet echt meebewegen met jouw kleine, dagelijkse momenten.
De Bird Theory draait dus minder om ornithologie en meer om emotionele beschikbaarheid. Kleine dingen delen en daar samen in meegaan. Dat is wat koppels dichter bij elkaar brengt.
Moraal van het verhaal: als je partner enthousiast mee babbelt over jouw vogelverhalen, dan zit je waarschijnlijk in een heel gezonde relatie. En anders? Misschien gewoon eens testen met een duif, een meeuw of een papegaai.