Bij choking wordt iemands ademhaling bewust beperkt — met handen, een arm of een voorwerp rond de nek. En hoewel het misschien vaak met toestemming gebeurt, blijkt uit cijfers dat ook 3,3% van diezelfde jongeren het al meemaakte zonder hun consent.

Jackie McMillan van Women’s Health NSW legt uit waarom dat zorgwekkend is: “Hoe meer mensen het normaliseren, hoe minder ze stilstaan bij de risico’s. En dan verdwijnt ook het belang van duidelijke, expliciete toestemming.”

Professor Heather Douglas van de Universiteit van Melbourne onderzocht het fenomeen en vond een duidelijke link met porno. 61% van de jongeren die choking kennen, zegt dat ze er voor het eerst mee in aanraking kwamen via pornografie. Ook sociale media, memes en gesprekken met vrienden of partners spelen een rol.

Daarnaast is er sociale druk: bang zijn om als ‘te braaf’ of ‘vanilla’ over te komen maakt dat sommigen het gewoon proberen — zelfs als ze er zelf niet per se op kicken.

Wat zijn de risico’s?

Choking is nooit zonder risico. Zelfs als je denkt dat je het ‘veilig’ doet. Symptomen zoals duizeligheid, moeite met slikken en blauwe plekken aan de nek kunnen meteen opduiken. Maar nog gevaarlijker zijn de langetermijneffecten.

Uit hersenscans van mensen die regelmatig gewurgd worden tijdens seks, blijkt dat er écht schade optreedt. Langzamere reacties, geheugenproblemen, en zelfs structurele veranderingen aan de hersenen. En dat na amper enkele keren.

McMillan vergelijkt het met sporters die herhaaldelijke hoofdtrauma’s oplopen: “Schade aan de hersenen stapelt zich op. En het verschil tussen ‘net genoeg druk’ en ‘fatale druk’ is héél klein.”

Volgens Women’s Health NSW bestaat er geen risicoloze manier om aan choking te doen. Maar wie het toch wil blijven doen, krijgt het advies om het zeker niet standaard te maken in je seksleven. “Soms kan simuleren (zoals enkel vasthouden zonder druk zetten) al volstaan,” zegt McMillan.

1. Herschrijf je planning (niet weggooien)

Als je het gevoel hebt dat je achterloopt, ben je geneigd om je hele planning op te geven. Don’t. Wat wel helpt? Even afstand nemen, en je schema herbekijken alsof je het voor een vriend zou maken. Wat is nog haalbaar? Wat kan je schrappen of doorschuiven? En vooral: durf realistisch te plannen. Geen 8 uur focussen op een dag – hou het bij blokken van 1 à 2 uur met ruimte voor pauzes.

2. Reset je ruimte = reset je hoofd

Klinkt stom, werkt echt: vijf minuten opruimen of je bureau opnieuw organiseren, doet wonderen voor je hoofd. Weg met lege bekers, gsm even uit zicht. Je hoeft geen esthetisch bureau, gewoon ademruimte.

3. Check in met jezelf

Even stilstaan bij hoe je je voelt, helpt je om niet kopje onder te gaan. Stel jezelf deze vragen: Heb ik gegeten? Geslapen? Beweegd? Iemand gesproken vandaag? Kleine dingen kunnen al een verschil maken. En nee, een pauze nemen betekent niet dat je ‘lui’ bent – het betekent dat je mens bent.

4. Doe één ding. En vier dat.

Als alles te veel is, kies dan één ding. Eén hoofdstuk, één taak, één pagina. Zet een timer van 20 minuten en focus enkel daarop. Je hoeft vandaag niet alles in te halen. Eén actie is genoeg om die ‘ik-ben-aan-het-falen’-gedachte te counteren. En daarna? Vier het. Serieus. Dans in je kamer, maak een warme chocomelk, bel iemand op. Kleine overwinningen tellen ook.

5. Praat erover

Blokstress is zwaar. En het wordt nog zwaarder als je denkt dat je de enige bent die het moeilijk heeft. Maar spoiler: je bent dat niet. Iedereen struggelt op z’n eigen manier. Dus praat erover, lach ermee, stuur die meme door die te herkenbaar is. Het lucht op.

Onderzoekers van Auburn University ontdekten dat koppels die voor het slapengaan tegen elkaar aankruipen, niet alleen beter slapen, maar zich ook closer voelen en minder stress ervaren. De reden? Oxytocine, aka het knuffelhormoon – dat je lijf helpt ontspannen, je hartslag vertraagt en zelfs je slaapkwaliteit boost.

En het beste nieuws: je hoeft geen uren als een plakkende lepel te liggen. Even knuffelen voor je inslaapt is al genoeg.

Zo doe je het goed:

1. Begin met een cuddle: Een paar minuten spoonen of gewoon dicht bij elkaar liggen geeft je al die feelgood boost.

2. Slaap zoals jij wil: Geen fan van plakken? No worries. Rol na het knuffelmoment elk naar je eigen kant. Aparte dekens kunnen zelfs de sfeer verbeteren.

3. Geen partner? Geen probleem: Een bodypillow, je hond of zelfs je favoriete knuffel kan je brein al het signaal geven dat je veilig bent. Het draait om het gevoel van nabijheid.

Extra fun fact: koppels die samen slapen, maken ook meer REM-slaap mee — da’s het stuk waarin je droomt en je hersenen info verwerken. Dus ja, spooning is basically brain training én relatietherapie in één.