Dus, wat deed dat met zijn lijf? Na zo’n 25.000 stappen begon de miserie: zijn rug kraakte, enkels deden pijn en de vermoeidheid klopte aan. “Het ging nog nét", zei hij toen. Maar vanaf 75.000 stappen werd het gewoon puur afzien. “Elke stap deed pijn. Mijn enkels waren opgezwollen en mijn schoenen zaten niet meer comfortabel.” De laatste 15.000 stappen waren volgens hem “de hel”.

Na 15 uur, 28 minuten en 22 seconden wandelen was het eindelijk voorbij. Maar zelfs dan was de nachtmerrie niet gedaan: zijn voeten zaten vol blaren, hij kreeg zijn schoenen amper uit en een klein heuveltje opwandelen lukte niet meer. “Ik was zó kapot,” zei hij.

Zin om zelf ooit zoiets te proberen? Misschien niet het slechtste idee voor je uithouding (veel stappen = gezond, weet je wel), maar zorg voor goeie schoenen, voorzie blarenpleisters en denk twee keer na voor je eraan begint.

Volgens het onderzoek is het ideale aantal seksuele partners voor mannen ergens tussen de 4 en 5, waarvan 2 à 3 casual. Bij vrouwen ligt dat ‘magische’ getal lager: 2 tot 3 partners, met maximaal 1 of 2 losse flings. Ook opvallend: mannen beleven hun eerste keer gemiddeld tussen 18 en 20 jaar, terwijl vrouwen dat iets vroeger doen, tussen 16 en 18.

Waarom die ‘ideale’ aantallen zo laag liggen? Simpel: hoe hoger je getal, hoe sneller mensen oordelen. Yep, die dubbele standaarden leven nog steeds. Vrouwen krijgen sneller kritiek als ze met meerdere personen het bed deelden, terwijl mannen dan weer afgerekend worden als ze ‘te weinig ervaring’ hebben. Gezellige contradictie.

Toch staan die cijfers haaks op het werkelijke gemiddelde. In de VS ligt dat op 14 bedpartners per persoon. En in België? Volgens een eerdere studie van Durex is dat gemiddeld 7,5 – dus zo’n 7 à 8. Helemaal niet shockerend dus als je geen maagd bent tegen je twintigste of je ooit een one night stand hebt gehad.

Een ander interessant weetje: volgens een recente enquête bij 2.000 volwassenen geeft 1 op de 4 mensen in een relatie toe dat ze hun body count verzwijgen voor hun partner. Sommigen werden nooit iets gevraagd, anderen draaien het getal bewust omlaag “om drama te vermijden”.

Of het nu 2 of 22 is: zolang je zelf oké bent met je keuzes (en veilig speelt), is er geen reden om je te schamen. Geen enkel cijfer definieert jouw waarde of ervaring.

Op 29 mei 1985 liep een voetbalmatch in Brussel compleet uit de hand. Tijdens de finale van de Europacup I tussen Liverpool en Juventus braken er rellen uit in het Heyselstadion. Supporters bestormden elkaar, er ontstond paniek, en een muur stortte in. Het gevolg: 39 doden en honderden gewonden.

De nieuwe film ‘Heysel 85’ brengt die tragische avond van 29 mei 1985 voor het eerst naar het grote scherm. Regisseur Teodora Ana Mihai (‘La Civil’) koos voor een fictief verhaal dat zich afspeelt tegen de achtergrond van de ramp. We volgen Marie (Violet Braeckman), dochter van de burgemeester van Brussel én zijn persattaché, en Luca Rossi (Matteo Simoni), een journalist met Italiaanse roots. Terwijl de situatie in het stadion ontspoort, raken ze verstrikt in hun plicht, emoties en de harde realiteit die zich voor hun ogen afspeelt.