Onderzoekers uit China doken in een gigantische dataset van Amerikaanse volwassenen en kwamen tot een opvallende conclusie: mensen die minstens één keer per week seks hebben, voelen zich mentaal beter. Sterker nog, wie het één tot twee keer per week doet, heeft tot 24% minder kans op depressieve gevoelens dan mensen die minder dan één keer per maand seks hebben.

Ze bekeken data van bijna 15.000 mensen tussen 20 en 59 jaar. Naast hoe vaak ze seks hadden, keken de onderzoekers ook naar hun scores op een depressietest. Zelfs als ze rekening hielden met dingen als leeftijd, gezondheid en inkomen, bleef hetzelfde beeld: vaker seks staat gelijk aan minder depressie.

Maar, het is niet zo dat je ineens elke dag moet gaan rampetampen. Meer dan twee keer per week lijkt namelijk niet nog extra mentaal voordeel te geven. De ideale frequentie ligt dus rond de één à twee keer per week.

De link tussen seks en een beter humeur was trouwens vooral sterk bij jongvolwassenen (20-39 jaar), mensen zonder zorgverzekering, en bij Mexican American en niet-Spaanse witte deelnemers. Of je nu man of vrouw bent, rijk of minder rijk, maakte niet zoveel uit.

Let op: dit onderzoek zegt niet dat minder seks je depressief maakt of andersom. Het is gewoon een verband, geen oorzakelijk verband. En het hield geen rekening met dingen als of je een happy relatie hebt of op wie je valt.

Wat wel duidelijk is: seks kan helpen om stress te verlagen, je dichter bij je partner te brengen en die feel-good stofjes in je hersenen te boosten. Volgens de onderzoekers zou seksuele gezondheid dus best vaker besproken mogen worden bij mentale problemen. Maar for real: het moet wel goed voelen voor jou en je partner, het is geen verplichting.

Het ding heeft zelfs een officiële naam: de scrotale raphe. Klinkt fancy, maar het komt neer op dit: tijdens de ontwikkeling in de baarmoeder start élk embryo op exact dezelfde manier. Pas na een aantal weken begint het lichaam te bepalen of de geslachtsdelen zich richting penis & scrotum ontwikkelen, of richting vulva.

Rond week 9 begint dat proces. Bij een embryo met een Y-chromosoom gaan twee stukjes weefsel, de labioscrotale zwellingen, naar elkaar toe groeien en uiteindelijk samensmelten tot het scrotum. De lijn die je later ziet, is gewoon het ‘litteken’ van dat natuurproject.

En bij vrouwen?

Zonder Y-chromosoom groeien die twee stukjes juist niet naar elkaar toe. Bij hen worden dat de buitenste schaamlippen. Het is basically hetzelfde startmateriaal, gewoon een andere evolutie.

De Intersex Society of North America legt het zo uit: ieder mens begint met dezelfde basis, en die raphe is gewoon het bewijs daarvan.

Dus nee, je bent geen “twee mensen aan elkaar genaaid”

Die grap ging rond online, maar je mag met een gerust hart weten: je scrotum is nog nooit door een chirurg aangeraakt. Het hoort zo, bij iedereen.

Kort: de naad is 100% standaard, 0% reden tot stress, en 10/10 een weetje om dit weekend mee te gooien op café.

Belangrijk: dit zijn observaties, geen harde wetenschap. Geen paniek dus als je partner één ding herkent: communicatie blijft key.

1. Ze vermijden oogcontact
Volgens Honigman kijken mensen die iets te verbergen hebben vaak weg. Geen lange blikken, snel wegkijken wanneer jij hen aankijkt… Vooral wanneer je over hun werk begint. Let op kleine dingen: blik die heen en weer schiet, of iemand die plots super afgeleid lijkt.

2. Ze worden defensief bij vragen over werk
Heeft je partner normaal geen probleem om over collega’s, deadlines of meetings te praten, maar verandert dat ineens? De lichaamsexpert zegt dat gesloten lichaamstaal, armen over elkaar, handen voor de mond houden of gespannen kaken, kan wijzen op een ongemakkelijk gevoel.

3. Hun lichaam staat voortdurend op spanning
Extra stress kan zich letterlijk vastzetten in het lijf. Opgetrokken schouders, strak gezicht, een gespannen houding… Volgens Honigman kan dat soms te maken hebben met het “geheim” dat iemand meesleept.

4. Ze bewaken hun gsm alsof het een staatsgeheim is
Tuurlijk heeft iedereen recht op privacy. Maar iemand die zijn telefoon plots meeneemt tot in de badkamer, sneller wegdraait wanneer er meldingen binnenkomen of constant checkt of het toestel nog in hun zak zit, kan volgens de expert nerveus zijn dat er iets ontdekt wordt.

5. Ze lopen opvallend snel en lijken constant on edge
Beetje random, maar volgens Honigman stappen mensen die bang zijn om “betrapt” te worden vaak sneller door. Alsof ze hun hoofd laag willen houden. Denk: zweterige handen wanneer jullie elkaars hand vasthouden, of iemand die voortdurend de omgeving scant.

Real talk: deze signalen kunnen ook gewoon stress van school, werk of leven zijn. Zie je meerdere dingen terugkomen en voelt er iets off? Dan is een gesprek meestal waardevoller dan detective spelen.l