"Comfort doodt urgentie", zegt relatiecoach Channa Bromley in Newsweek. Pyjama’s zijn meer dan nachtkleding, ze geven een signaal af. “Wie verleiding inruilt voor een fleece onesie, zet gemak boven aantrekkingskracht.” En dat kan doorsijpelen in je hele relatie.

Uit onderzoek blijkt zelfs dat koppels die naakt slapen gelukkiger zijn. Een Cotton USA-studie toonde aan dat 57% van de naaktslapers zich beter voelt in hun relatie, tegenover 48% van de pyjamadragers en slechts 38% van de onesie-fans. Een andere studie van Avocado Green Mattress liet zien dat 62% van de naaktslapers hun seksleven als top ervaart.

En er zijn nog meer voordelen. Gynaecoloog Kecia Gaither legt uit dat slapen zonder kleren je melatonineproductie boost, wat zorgt voor betere slaap en zelfs je metabolisme kan helpen. Geen magische oplossing om kilo’s te verliezen, maar hé, alle beetjes helpen.

Geen zin om meteen je comfy pyjama weg te gooien? Begrijpelijk. Seksuoloog Candice Nicole Hargons tipt dat je gewoon wat bewuster kan kiezen. Laat je partner iets uit je kast selecteren wat die aantrekkelijk vindt en probeer het eens uit. Misschien merk je wel verschil.

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.