1. Warm up, cool down

Sta je om 9 uur al in de eerste skilift na een avond vol après-ski? Vergeet dan niet even op te warmen voor je de piste op knalt. Doe een paar squats, lunges en stretch je benen om blessures te vermijden. En na je laatste afdaling? Een korte cooldown helpt spierpijn (en een pijnlijk ontwaken) de volgende ochtend te voorkomen.

2. Kies materiaal dat bij je past

Die allernieuwste ski’s of een snowboard lenen van een vriend? Niet altijd een goed idee. Zorg ervoor dat je materiaal goed is afgesteld op jouw niveau en gewicht. Een foute afstelling van je bindingen kan bijvoorbeeld sneller tot een blessure leiden. Twijfel je? Laat je materiaal checken door een professional in de skishop.

3. Ski op jouw niveau

Een zwarte piste nemen ‘voor de fun’ terwijl je eigenlijk nog struggelt op een blauwe? Slecht plan. Ga stap voor stap en bouw je skills rustig op. Je hebt een hele week om indruk te maken, geen rush nodig om op dag één al spectaculair onderuit te gaan.

4. Draag een helm

Dit zou eigenlijk geen tip meer moeten zijn, maar eerder een standaardregel. Een helm is geen overbodige luxe en beschermt je hoofd bij valpartijen of onverwachte crashes met anderen op de piste. Plus, tegenwoordig zien ze er best stylish uit. Safety first!

5. Ken je grenzen (en die van alcohol)

Après-ski hoort erbij, maar een paar uur later met een kater de piste op is vragen om problemen. Alcohol beïnvloedt je evenwicht en reactievermogen, wat je kans op blessures serieus vergroot. Geniet, maar houd het slim: skiën en zwaar drinken gaan niet samen.

Met deze tips ga je zonder kleerscheuren door de lesvrije week! Enne, ben je op Snowbreak of een van de Hoogtestages? Spot ons op en naast de piste voor de gekste feesten en onvergetelijke wintersportmomenten. Tot op de latten!

Het begint eigenlijk al vóór je iets zegt. Check eerst even bij jezelf wat precies pijn deed. Was het een opmerking, een actie, een moment waarop je je in de steek gelaten voelde? Hoe duidelijker jij het snapt, hoe makkelijker je het kan uitleggen.

En dan: keep it calm. Je hoeft geen lange monoloog te droppen, maar iets als “Hé, mag ik even iets zeggen? Iets dat mij wat raakte…” zet al de toon. Het is zacht, maar duidelijk. Vertel wat er gebeurde, hoe het voelde en waarom. Focus op jezelf, niet op “jij deed dit, jij deed dat”. Je vermijdt meteen dat de ander in verdedigingsmodus schiet.

Maar soms… gebeurt dat alsnog. De ander wordt defensief. Dat kan omdat ze zich schuldig voelen, omdat ze schrikken of omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Als dat gebeurt, blijf dan rustig en herhaal de kern: dat je dit zegt omdat je de vriendschap belangrijk vindt, niet om drama te creëren. Iets als: “Ik wil geen ruzie, ik wil gewoon dat je weet hoe het voor mij voelde.”

Laat ze ook even ademen. Soms zakt de defensiviteit als ze merken dat jij niet aan het aanvallen bent. En als het gesprek echt vastloopt? Zeg dat je er later op kan terugkomen wanneer jullie allebei wat rustiger zijn. Dat is niet wegwandelen, maar volwassen communiceren.

En laat ruimte voor hun reactie. Misschien wisten ze het gewoon niet. Misschien bedoelden ze het totaal niet zo. Soms valt er meteen een “wow, sorry”, soms moet iemand het even laten bezinken. Allebei oké.

Het punt is: je kan perfect zeggen dat iemand je gekwetst heeft zonder dat het escaleert. Uiteindelijk draait vriendschap om veiligheid, eerlijkheid en kunnen zeggen wat je voelt zonder judged te worden. En vaak wordt jullie band er net sterker van.