Ze zag de gekste dingen passeren op 10.000 meter hoogte, maar ook evenveel spullen verdwijnen bij de security.

“Een man haalde eens een plastic supermarktzak boven, vol losse biljetten. Geen geldbuidel, niks. Gewoon 20.000 dollar los met een nekkussen erbovenop.” Klinkt absurd, maar gebeurt dus echt. Wat veel mensen niet weten: wie meer dan 10.000 euro (of dollar) meeneemt op internationale vluchten, moet dat aangeven. Doe je dat niet, riskeer je dat je geld wordt afgenomen. En nee, je krijgt het niet terug.

Ook vloeistoffen blijven tricky. “Ik zag ooit iemand huilen om een luxe face cream van 150 ml,” zegt Barbiebac. “Het maakte niet uit dat de helft eruit was. Als de verpakking groter is dan 100 ml, gaat die gewoon de vuilbak in.”

Dan zijn er nog de lithiumbatterijen. Je smartphone, oortjes, laptop... Die mogen mee aan boord, maar niet in je ingecheckte bagage. “Powerbanks in je valies? Grote kans dat je koffer eruit wordt gehaald. En als die batterij oververhit raakt, heb je écht een probleem.” En ja, ook zakmessen zijn een no-go.

Kort gezegd: check wat mag en wat niet bij je airline. “Soms komt iets wel door de scan, maar beslist het cabinepersoneel om het toch af te nemen. Denk aan opgeblazen ballen: die kunnen knallen door de luchtdruk.”

Mannen tussen 18 en 24 jaar houden het gemiddeld zo’n 16 minuten vol. In de late twintiger- en vroege dertigerjaren stijgt dat licht naar 18 minuten, het hoogtepunt dus. Daarna gaat het langzaam bergaf: 35- tot 44-jarigen zitten op 17 minuten, en tegen de 50 zakt het naar 14 minuten. Wie de pensioenleeftijd nadert, haalt gemiddeld nog 8 minuten.

Volgens seksuologe Sarah Mulindwa ligt de piek in de late twintigerjaren: “In die fase is alles nog spannend, maar heb je ook de ervaring en het uithoudingsvermogen. Daarna neemt dat natuurlijk wat af.”

Toch waarschuwt ze dat het niet om tijd draait. “Goede seks gaat over communicatie en techniek, niet over minuten tellen.” Of in mensentaal: kwaliteit > kwantiteit.

De Britse journaliste Eleanor Noyce schreef in Metro dat ze na haar diagnose vaak te horen kreeg: “Oh ja, dat heeft iedereen tegenwoordig.” Maar volgens haar is dat precies het probleem: ADHD wordt steeds vaker gezien als een persoonlijkheidstrek in plaats van een echte neuro-ontwikkelingsstoornis.

Een studie van University College London toonde aan dat het aantal diagnoses tussen 2000 en 2018 twintig keer is gestegen, en dat het aantal voorschriften voor medicatie bij jonge mannen zelfs bijna vervijftigvoudigd is. Toch blijven vrouwen vaak onder de radar: naar schatting meer dan de helft van de vrouwen met ADHD krijgt nooit een officiële diagnose.

Experts benadrukken dat ADHD veel verder gaat dan “snel afgeleid zijn”. Het beïnvloedt concentratie, geheugen, emoties en sociale interacties, en heeft een duidelijke impact op werk, school en relaties.

Volgens psycholoog Dr. Andrea van Clinical Partners is het grootste verschil dat ADHD-symptomen altijd aanwezig zijn: niet alleen op drukke dagen of tijdens examenstress. “De symptomen zijn hardnekkig, vergaand en hebben een sterke invloed op het dagelijks functioneren,” legt ze uit.

Toch snappen specialisten wel waarom mensen sneller denken dat ze het hebben. Door onze continue blootstelling aan schermen, social media en multitasking lijkt onze aandachtsspanne korter dan ooit. “De menselijke hersenen zijn niet gemaakt voor de constante prikkels van vandaag,” zegt Dr. Andrea.

Kort samengevat: dat je af en toe verstrooid bent, betekent niet dat je ADHD hebt, maar dat we collectief wat overprikkeld zijn, dat is wél duidelijk.