Volgens het onderzoek is het ideale aantal seksuele partners voor mannen ergens tussen de 4 en 5, waarvan 2 à 3 casual. Bij vrouwen ligt dat ‘magische’ getal lager: 2 tot 3 partners, met maximaal 1 of 2 losse flings. Ook opvallend: mannen beleven hun eerste keer gemiddeld tussen 18 en 20 jaar, terwijl vrouwen dat iets vroeger doen, tussen 16 en 18.

Waarom die ‘ideale’ aantallen zo laag liggen? Simpel: hoe hoger je getal, hoe sneller mensen oordelen. Yep, die dubbele standaarden leven nog steeds. Vrouwen krijgen sneller kritiek als ze met meerdere personen het bed deelden, terwijl mannen dan weer afgerekend worden als ze ‘te weinig ervaring’ hebben. Gezellige contradictie.

Toch staan die cijfers haaks op het werkelijke gemiddelde. In de VS ligt dat op 14 bedpartners per persoon. En in België? Volgens een eerdere studie van Durex is dat gemiddeld 7,5 – dus zo’n 7 à 8. Helemaal niet shockerend dus als je geen maagd bent tegen je twintigste of je ooit een one night stand hebt gehad.

Een ander interessant weetje: volgens een recente enquête bij 2.000 volwassenen geeft 1 op de 4 mensen in een relatie toe dat ze hun body count verzwijgen voor hun partner. Sommigen werden nooit iets gevraagd, anderen draaien het getal bewust omlaag “om drama te vermijden”.

Of het nu 2 of 22 is: zolang je zelf oké bent met je keuzes (en veilig speelt), is er geen reden om je te schamen. Geen enkel cijfer definieert jouw waarde of ervaring.

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Tussen 13u en 17u kan je een weeënsimulator uitproberen, virtuele patiënten verzorgen met een mixed-reality-bril en reanimeren op CPR-poppen die je genadeloos feedback geven.

In de labo’s duik je in ‘Chemie in geuren en kleuren’ of ga je full nerd in de 3D-printworkshop, waar je je eigen ontwerp maakt en ter plekke laat printen. Je ontdekt ook hoe gekweekte insecten in onze voedselketen belanden en wat microbiologen daar allemaal mee uitspoken.

Zin in iets meer drama? Dan kan je realistische nepwonden maken die je moeder gegarandeerd een hartverzakking bezorgen. Of je trekt een powersuit aan en voelt hoe je plots een soort low-budget superheld wordt.

Toegang is gratis, locatie is Campus Geel (Kleinhoefstraat 4). Jij moet alleen nog beslissen met welke science toy je eerst wil spelen.

Meer info op dagvandewetenschap.be.