Nicotine pouches zien eruit als mini-theezakjes gevuld met wit poeder, nicotine en smaakstoffen. Nicotine pouches (ook wel eens 'snuff' genoemd hier, al is dat geen officiële naam) zijn kleine zakjes gevuld met wit poeder, nicotine en smaakjes. Je steekt ze onder je bovenlip en dan doet het zijn werk. Ze lijken op snus, maar da’s belangrijk: snus bevat tabak en is verboden in België. Nicotine pouches bevatten géén tabak, en zijn dus wel legaal.

In de VS is het gebruik ervan op een jaar tijd verdubbeld bij 16- tot 18-jarigen, en ook hier zie je ze steeds vaker opduiken — op TikTok, in studentencafés, of gewoon in de les. Populaire merken als ZYN worden verkocht als een ‘beter alternatief’, maar daar zit een kanttekening aan.

Ze bevatten geen tabak, maar wel nicotine en die is verslavend. Je loopt risico op verhoogde bloeddruk, hartkloppingen en maagklachten. En de langetermijneffecten? Daar hebben onderzoekers nog te weinig zicht op. Wat we wel al weten: ze kunnen je tandvlees irriteren en zijn niet zo ‘clean’ als ze eruitzien.

Het ruikt naar munt en niemand merkt dat je het gebruikt, dus logisch dat het populair is. Maar weet wat je in je lichaam stopt. Een leuk zakje met een smaakje maakt het niet automatisch minder schadelijk.

Een studie uit het tijdschrift Personality and Individual Differences koppelt de frequentie van de ick aan narcistische trekjes. Onderzoekers ondervroegen 125 mensen (zowel mannen als vrouwen tussen 24 en 72 jaar) over hun datingervaringen en lieten hen persoonlijkheidstesten invullen. Wat bleek? Mensen met narcistische kenmerken bleken sneller af te knappen op kleine imperfecties bij een date.

Dat gevoel van afkeer – of dat nu gaat om de manier waarop iemand praat, lacht of ademt – komt volgens gedragsexpert Dr. Kyra Bobinet uit een deel van je brein dat geprogrammeerd is om ‘afknappers’ te spotten. "Het is een soort negativity radar die probeert te voorspellen of iets gaat mislukken", zegt ze.

Opvallend: vrouwen ervaren de ick vaker dan mannen. Dat zou volgens National Geographic kunnen komen omdat vrouwen gemiddeld gevoeliger zijn voor dingen die hen ‘gross’ doen voelen.

Toch waarschuwen experts om niet té snel te oordelen. Studieauteur Eliana Saunders zegt: “Voordat je iemand dumpt omdat zijn voeten bungelen op een stoel, stel jezelf de vraag: ligt het aan hen… of aan mij?” Misschien is je ick gewoon een mini-afknapper. Of misschien verwacht je onbewust een soort perfectie die niemand waar kan maken.

Kortom: check jezelf voor je weer swipet. Misschien is het niet je date die de ick is… maar jij.

De zin? “Waarom kan je niet meer zijn zoals [iemand anders]?” Of het nu gaat om een ex, de partner van een vriend(in) of zelfs een vroegere versie van je partner: het effect is hetzelfde. Travers noemt het de death-by-comparison-effect. En spoiler: dat eindigt zelden goed. “Je zegt eigenlijk: jij bent niet genoeg, en iemand anders zou dit beter doen.”

Wat volgt? Onzekerheid, afstand en een groeiend gevoel dat je moet bewijzen dat je goed genoeg bent — terwijl liefde net gaat over jezelf kunnen zijn.

Volgens Travers is het grootste probleem niet de vergelijking zelf, maar het feit dat mensen zich niet veilig genoeg voelen om hun echte gevoelens te delen. Ze durven niet zeggen wat hen stoort, en gooien er dan maar iets kwetsends uit.

Dus, volgende keer dat je ruzie hebt met je partner: skip de vergelijkingen. Communiceer eerlijk, zonder verwijten: je relatie zal je dankbaar zijn.