Of je nu wakker wordt naast een onbekende of zelf niet eens in je eigen bed ligt: een one night stand is niks om je voor te schamen. Echt niet. Meer nog: 66% van de Amerikanen én Europeanen heeft er al eens eentje gehad.

Toch hangt er nog vaak een taboe rond, vooral bij vrouwen. Zo zegt 18% ooit afgerekend te zijn door een vriendin omdat ze een one night stand had. Onnodig. Als jij er plezier aan had, dan is dat het enige dat telt.

En die ochtend erna? Ja, het kan wat ongemakkelijk zijn. Misschien voel je je halfnaakt ineens superzelfbewust of weet je niet wat je moet zeggen. Chill. Jullie hadden samen een leuke nacht, niets om raar over te doen.

Wil je elkaar nog eens zien? Zeg het gewoon. Geen zin in meer? Ook prima. Wat je vooral niet moet doen: expres iets achterlaten in de hoop terug te moeten keren. Beter: wissel gewoon je nummer uit.

En last but not least: sluit het goed af. Psychologen noemen het de peak-end rule—mensen onthouden vooral het begin en het einde van iets. Dus: lach, wees lief en duidelijk. Zo laat je sowieso een goeie indruk achter, of jullie elkaar nu nog eens zien of niet.

Het begint eigenlijk al vóór je iets zegt. Check eerst even bij jezelf wat precies pijn deed. Was het een opmerking, een actie, een moment waarop je je in de steek gelaten voelde? Hoe duidelijker jij het snapt, hoe makkelijker je het kan uitleggen.

En dan: keep it calm. Je hoeft geen lange monoloog te droppen, maar iets als “Hé, mag ik even iets zeggen? Iets dat mij wat raakte…” zet al de toon. Het is zacht, maar duidelijk. Vertel wat er gebeurde, hoe het voelde en waarom. Focus op jezelf, niet op “jij deed dit, jij deed dat”. Je vermijdt meteen dat de ander in verdedigingsmodus schiet.

Maar soms… gebeurt dat alsnog. De ander wordt defensief. Dat kan omdat ze zich schuldig voelen, omdat ze schrikken of omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Als dat gebeurt, blijf dan rustig en herhaal de kern: dat je dit zegt omdat je de vriendschap belangrijk vindt, niet om drama te creëren. Iets als: “Ik wil geen ruzie, ik wil gewoon dat je weet hoe het voor mij voelde.”

Laat ze ook even ademen. Soms zakt de defensiviteit als ze merken dat jij niet aan het aanvallen bent. En als het gesprek echt vastloopt? Zeg dat je er later op kan terugkomen wanneer jullie allebei wat rustiger zijn. Dat is niet wegwandelen, maar volwassen communiceren.

En laat ruimte voor hun reactie. Misschien wisten ze het gewoon niet. Misschien bedoelden ze het totaal niet zo. Soms valt er meteen een “wow, sorry”, soms moet iemand het even laten bezinken. Allebei oké.

Het punt is: je kan perfect zeggen dat iemand je gekwetst heeft zonder dat het escaleert. Uiteindelijk draait vriendschap om veiligheid, eerlijkheid en kunnen zeggen wat je voelt zonder judged te worden. En vaak wordt jullie band er net sterker van.