Zolang je masturbeert omdat je er zin in hebt (en niet omdat je het móét doen), zit je goed. Het wordt pas een probleem als het je leven begint te beïnvloeden. Denk aan stress, problemen op school of werk, of spanningen in relaties. In dat geval spreken experts van dwangmatig seksueel gedrag of ‘seksverslaving’ waarbij seksuele fantasieën, verlangens of handelingen zó overheersen dat je er geen controle meer over hebt. Dit kan zich uiten in overmatig masturberen, maar ook in pornoverslaving of risicovol seksueel gedrag.

Is het slecht voor je voortplanting? Nope. Volgens de Mayo Clinic heeft vaak masturberen géén negatieve invloed op je vruchtbaarheid. Sommige studies tonen zelfs aan dat regelmatig klaarkomen (of dat nu via seks of solo is) gezond is voor je spermakwaliteit, zolang je het niet extreem vaak doet in een korte periode.Masturbatie is op zich niet gevaarlijk. Maar als je heel vaak, of nogal enthousiast te werk gaat, kun je last krijgen van een gevoelige huid of schuurplekken. Ook lichte zwelling kan voorkomen, maar dat trekt meestal vanzelf weer weg, volgens Medical News Today. Zolang je geen pijn ervaart en je lichaam voldoende rust geeft, is er dus niets aan de hand.

Conclusie: relax! Je hoeft je écht geen zorgen te maken als je vaak masturbeert. Er is geen “juiste” frequentie, het gaat erom dat jij je er goed bij voelt. Dus: voel je niet schuldig, leer je lichaam kennen, en doe vooral wat voor jou werkt.

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.