Dr. Andrew Thomas, docent aan Swansea University en expert in de incel-beweging, vertelde aan The Times dat veel van deze mannen vooral kampen met een gigantisch tekort aan basis-sociale vaardigheden. “Voor veel van deze gasten is het grootste probleem dat ze simpelweg niet weten hoe je een normale relatie met iemand opbouwt," legt hij uit. En precies daaraan zou gewerkt kunnen worden.

Door hen te coachen in sociale situaties, bijvoorbeeld via laagdrempelige ontmoetingen zoals speed dating, zouden hun extreme denkbeelden langzaam kunnen afbrokkelen. Volgens Thomas helpt écht contact met vrouwen om het zwart-witdenken los te laten.

Belangrijk: het gaat hier niet om een 'get laid'-cursus. Thomas benadrukt dat het draait om het aanleren van normale menselijke connecties, niet om seks scoren. Onderzoek uit Singapore lijkt alvast hoopvol: met de juiste begeleiding ontstaan vaker langdurige relaties.

Sinds de Netflix-serie 'Adolescence' ligt de incel-cultuur opnieuw onder vuur. Zelfs de Britse premier Keir Starmer waarschuwde voor "een draaikolk van haat en misogynie."

Het onderwerp is extra actueel sinds 'Adolescence', een populaire Netflix-serie die de donkere kant van de online 'manosphere' belicht. Ook in het Verenigd Koninkrijk groeit de bezorgdheid: premier Keir Starmer noemde het onlangs nog "een draaikolk van haat en misogynie" waarin jongens steeds vaker verzeild raken.

Toch geeft Thomas toe: een wonderoplossing bestaat niet. "Het is niet alsof één speeddate ineens alle problemen oplost," klinkt het nuchter. Maar wie weet kan het wel een eerste stap zijn richting een gezondere blik op vrouwen en op zichzelf.

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.