Pelvic floor what? Je bekkenbodemspieren, yep die bestaan echt, spelen een belangrijke rol tijdens een orgasme. Volgens Amanda Neri, oprichter van The Pelvic Institute, geldt: hoe sterker die spieren, hoe intenser je orgasme. “Een orgasme is in feite een onvrijwillige samentrekking van je bekkenbodem. Hoe sterker die regio, hoe beter de release.”

En daar komen stretches in beeld. Neri raadt vooral Pilates-oefeningen aan zoals de supine frog (een actievere variant van yoga’s happy baby) en de double leg stretch. Die zorgen voor soepelere heupen, meer core stability en dus ook sterkere bekkenbodemspieren.

Maar het draait niet alleen om kracht, ontspanning is net zo belangrijk. “Tijdens seks wil je open en relaxed zijn. Te veel spanning maakt het moeilijker om klaar te komen en vermindert de intensiteit,” legt ze uit. Daarom is een butterfly stretch voor de daad en wat rustige ademhaling (denk: vier seconden in, zes uit) geen overbodige luxe.

En als je denkt: “Wacht even, kun je echt klaarkomen van sporten?”, dan heb je nog niet gehoord van coregasms. Yep, sommige mensen krijgen een orgasme puur door ab-oefeningen. Best indrukwekkend.

Bottom line? Of je nu traint voor betere bedprestaties of gewoon wat extra ontspanning zoekt, deze stretches zijn het proberen waard. Je lichaam (en misschien ook je partner) zal je dankbaar zijn.

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.