De ESA zoekt vrijwilligers voor een vreemd maar belangrijk experiment: 10 dagen lang liggen op een waterbed om de effecten van gewichtsloosheid, zoals in de ruimte, na te bootsen. Dit maakt deel uit van het Vivaldi III-experiment, waarmee de ruimtevaartorganisatie onderzoekt hoe het menselijk lichaam zich aanpast aan langdurige ruimtevluchten.

De vrijwilligers liggen in waterbakken, waarbij hun lichaam tot net boven de taille onder water wordt gehouden, terwijl hun hoofd en armen boven water zweven. Het is allesbehalve een chill vakantie: de deelnemers blijven de hele tijd in een liggende houding en worden zelfs voor toiletbezoeken op een trolley vervoerd.

Na de 10 dagen volgt een periode van 5 dagen om de effecten verder te meten en 10 dagen later een follow-up om te kijken of er blijvende gevolgen zijn. Dit experiment helpt de ESA te begrijpen hoe ruimtevluchten het lichaam beïnvloeden, zodat ze astronauten beter kunnen voorbereiden op missies naar de maan, Mars en verder.

Deelnemers moeten tussen de 20 en 40 jaar oud zijn en voldoen aan enkele fysieke eisen, zoals een lengte van 1,65 tot 1,80 meter en een gezond BMI. Het klinkt misschien raar, maar de gegevens die worden verzameld kunnen echt een verschil maken voor de gezondheid van astronauten tijdens toekomstige ruimtevluchten.

Een grote langetermijnstudie uit Nederland wijst uit dat zowel passief (scrollen en kijken) als actief (posten en reageren) socialmediagebruik over de jaren heen samengaat met meer gevoelens van eenzaamheid. En dat is opvallend, want vooral actief gebruik werd lang gezien als een manier om sociaal contact te versterken.

De onderzoekers volgden bijna 7.000 mensen gedurende negen jaar en ontdekten dat meer tijd op socials doorbrengen gelinkt is aan meer eenzaamheid. Zelfs wie actief postte en reageerde, bleek zich op termijn eenzamer te voelen.

“Onze resultaten bevestigen mijn vermoeden dat social media een slechte vervanger is voor face-to-face interactie,” zegt professor James A. Roberts. “Dit wordt een maatschappelijk probleem, zeker bij jongere generaties die enorm veel tijd online spenderen.”

Wat het extra complex maakt: het lijkt een vicieuze cirkel. Wie zich eenzaam voelt, grijpt sneller naar social media. Maar dat gebruik versterkt die gevoelens weer. Ook platforms met shortform video’s zoals TikTok en Reels zouden het probleem volgens de onderzoekers erger maken door hun hoge verslavingsgraad.

Social media laat ons voortdurend zien wat we missen of waar we niet bij waren. En veel van dat scrollen doen we alleen. De conclusie van de studie? Social media maakt zijn belofte niet waar. In plaats van ons dichter bij elkaar te brengen, duwt het ons juist verder uit elkaar.

Voor wie het even vergeten was: ‘Share a Coke’ draait rond blikjes waarop het klassieke Coca-Cola-logo vervangen wordt door voornamen. Maar in 2025 wordt ‘Share a Coke’ in een nieuw jasje gestoken. Coca-Cola mikt met deze campagne op meer dan gewoon een blikje met je naam erop in de frigo: het draait allemaal om connectie. Online of offline. Met je vrienden. Gewoon door iets kleins te delen, zoals een fris blikje cola met hun naam erop. Het draait om momenten delen, connectie voelen en iemand laten weten: hey, ik dacht aan jou.

Wat we in Mexico zagen? Veel spektakel, een nieuwe campagnevideo die je goesting doet krijgen om meteen een blikje te delen, en een digitale tool waarmee je herinneringen met je vrienden kunt vastleggen. Wat vooral opviel? Dit smaakt naar meer. En nu is het wachten op wat er voor ons in België zit aan te komen. Vanaf 28 april is het zover, maar Coca-Cola houdt voorlopig nog veel onder de radar. Wat we nu al weten: er komen extra features in de app, een pak nieuwe namen en digitale snufjes die je vriendschapsmomenten net dat beetje persoonlijker maken.

Dus… keep your eyes open. Wie weet spot jij straks wel een blikje met jouw naam. Of die van je situationship. Of je ex. Tja, die verdient ook wel een blikje, toch? Sharing is caring, right?