De ESA zoekt vrijwilligers voor een vreemd maar belangrijk experiment: 10 dagen lang liggen op een waterbed om de effecten van gewichtsloosheid, zoals in de ruimte, na te bootsen. Dit maakt deel uit van het Vivaldi III-experiment, waarmee de ruimtevaartorganisatie onderzoekt hoe het menselijk lichaam zich aanpast aan langdurige ruimtevluchten.

De vrijwilligers liggen in waterbakken, waarbij hun lichaam tot net boven de taille onder water wordt gehouden, terwijl hun hoofd en armen boven water zweven. Het is allesbehalve een chill vakantie: de deelnemers blijven de hele tijd in een liggende houding en worden zelfs voor toiletbezoeken op een trolley vervoerd.

Na de 10 dagen volgt een periode van 5 dagen om de effecten verder te meten en 10 dagen later een follow-up om te kijken of er blijvende gevolgen zijn. Dit experiment helpt de ESA te begrijpen hoe ruimtevluchten het lichaam beïnvloeden, zodat ze astronauten beter kunnen voorbereiden op missies naar de maan, Mars en verder.

Deelnemers moeten tussen de 20 en 40 jaar oud zijn en voldoen aan enkele fysieke eisen, zoals een lengte van 1,65 tot 1,80 meter en een gezond BMI. Het klinkt misschien raar, maar de gegevens die worden verzameld kunnen echt een verschil maken voor de gezondheid van astronauten tijdens toekomstige ruimtevluchten.

Het gaat om nagellak die TPO bevat, een chemische stof die in veel nagelproducten voorkomt en ervoor zorgt dat de gel bij blootstelling aan UV- of LED-licht snel uithardt. Je vindt de stof vaak terug in bijvoorbeeld gellak of BIAB.

Maar omdat TPO huidirritatie en allergieën kan veroorzaken en bovendien negatieve effecten op de vruchtbaarheid kan hebben, is het stofje vanaf nu verboden. Nagelsalons hebben de opdracht gekregen om hun lakjes die TPO bevatten, zoveel mogelijk te vervangen.

Lak jij je nagels thuis met ‘gewone’ nagellak die zonder lamp opdroogt? Maak je dan geen zorgen. Daar zit geen TPO in en die blijft dus gewoon beschikbaar.

De studie is gedaan door onderzoekers van de Universiteit van Iowa en werd gepubliceerd door Education Economics. Er werden gegevens van meer dan 8 miljoen Amerikanen geanalyseerd om te bepalen in hoeverre een studie invloed heeft op de dating- en huwelijkswereld.

En wat blijkt? Een studie (en dan met name de duur ervan) verandert wat we zoeken in een partner, wanneer we klaar zijn om ons te binden en of we ooit zouden willen trouwen. Blijkbaar vermindert elk extra jaar dat iemand studeert, de kans met 4 procent om tussen de 25 en 34 jaar te trouwen. Daar staat dan wel weer tegenover dat degenen die daarna alsnog trouwen, veel minder kans hebben om te scheiden.

Om even een beeld te schetsen van de veranderingen: vroeger was meer dan 80 procent van de 25- tot 34-jarigen getrouwd, terwijl dat percentage in 2023 op slechts 38 procent lag.