In een Reddit-thread over koppels die het niet gaan halen, deelde iemand een inzicht van een relatietherapeut met meer dan 20 jaar ervaring. De grootste rode vlag? Minachting voor de gevoelens van je partner.

Dat betekent niet dat je een keer je ogen niet mag rollen bij een discussie, maar als je je partner constant belachelijk maakt, neerbuigend praat of sarcastisch gebruikt als wapen, dan is het game over. Seks- en relatiedeskundige Kristen Mark bevestigt dat dit gedrag de liefde stilletjes de nek omdraait.

Naast minachting zijn er nog een paar duidelijke signalen dat je relatie waarschijnlijk op z’n laatste benen loopt:

• Je geeft het op. Geen zin meer om te ruziën, maar ook niet om het goed te maken? Dan ben je eigenlijk al klaar met de relatie.
• Je vraagt vrienden om breakup-advies. Waarschijnlijk heb je de keuze al gemaakt en wil je gewoon bevestiging.
• Je fantaseert over single zijn. Als je vaker denkt aan hoe chill het zou zijn om vrijgezel te zijn, weet je diep vanbinnen al wat je te doen staat.

Therapeut Jeff Guenther somt nog een paar extra warning signs op:

• Kleine gebaren zoals complimentjes of lieve berichtjes verdwijnen.
• Je blijft ruziën over dezelfde dingen zonder oplossing.
• Je groeit uit elkaar en snakt naar meer vrijheid.
• Je krijgt gevoelens voor iemand anders.

Herkenbaar? Misschien tijd om na te denken over de toekomst. Soms is loslaten beter dan blijven vasthouden aan iets dat eigenlijk al voorbij is. En eerlijk: single zijn is ook niet zo slecht, toch?

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.