Onderzoekers van de Universiteit van Warschau lieten 404 vleesetende singles tussen de 18 en 82 jaar verschillende datingprofielen beoordelen. Sommige vermeldingen gingen over vegetarisme (voor gezondheid, ethiek of het klimaat), andere hadden geen dieetinfo. De conclusie? Profielen zonder dieetvermelding scoorden beter.

Niet alleen dat je vegetariër bent, maar ook waarom je dat bent, speelt mee. Mensen die voor een vleesvrij leven kiezen om gezondheidsredenen, werden minder aantrekkelijk gevonden dan zij die dat deden voor ethische of ecologische redenen. Waarom? Omdat een gezondheidsmotief als ‘egoïstischer’ wordt gezien dan een altruïstisch doel.

Daarnaast beïnvloedde vegetarisme ook hoe mannelijk of vrouwelijk iemand werd waargenomen. Mannen die een veggieburger bestelden, werden als minder mannelijk gezien, terwijl vrouwen die geen vlees aten minder vrouwelijk overkwamen dan hun carnivore tegenhangers. Maar het werkt in beide richtingen. Uit een studie van Veggly, een datingapp voor vegetariërs en vegans, blijkt dat 39% van de veggies sowieso geen relatie met een vleeseter zou overwegen.

Volgens experts komt dat door het similarity effect: we voelen ons aangetrokken tot mensen met gelijkaardige waarden en levensstijlen. Logisch, toch? Judith Gottesman, matchmaker en datingcoach, raadt singles aan om te focussen op gelijkenissen in levensstijl, waarden en doelen. “Die dingen zijn uiteindelijk het belangrijkst voor een goede match,” vertelde ze aan The Post.

Het ding heeft zelfs een officiële naam: de scrotale raphe. Klinkt fancy, maar het komt neer op dit: tijdens de ontwikkeling in de baarmoeder start élk embryo op exact dezelfde manier. Pas na een aantal weken begint het lichaam te bepalen of de geslachtsdelen zich richting penis & scrotum ontwikkelen, of richting vulva.

Rond week 9 begint dat proces. Bij een embryo met een Y-chromosoom gaan twee stukjes weefsel, de labioscrotale zwellingen, naar elkaar toe groeien en uiteindelijk samensmelten tot het scrotum. De lijn die je later ziet, is gewoon het ‘litteken’ van dat natuurproject.

En bij vrouwen?

Zonder Y-chromosoom groeien die twee stukjes juist niet naar elkaar toe. Bij hen worden dat de buitenste schaamlippen. Het is basically hetzelfde startmateriaal, gewoon een andere evolutie.

De Intersex Society of North America legt het zo uit: ieder mens begint met dezelfde basis, en die raphe is gewoon het bewijs daarvan.

Dus nee, je bent geen “twee mensen aan elkaar genaaid”

Die grap ging rond online, maar je mag met een gerust hart weten: je scrotum is nog nooit door een chirurg aangeraakt. Het hoort zo, bij iedereen.

Kort: de naad is 100% standaard, 0% reden tot stress, en 10/10 een weetje om dit weekend mee te gooien op café.

Belangrijk: dit zijn observaties, geen harde wetenschap. Geen paniek dus als je partner één ding herkent: communicatie blijft key.

1. Ze vermijden oogcontact
Volgens Honigman kijken mensen die iets te verbergen hebben vaak weg. Geen lange blikken, snel wegkijken wanneer jij hen aankijkt… Vooral wanneer je over hun werk begint. Let op kleine dingen: blik die heen en weer schiet, of iemand die plots super afgeleid lijkt.

2. Ze worden defensief bij vragen over werk
Heeft je partner normaal geen probleem om over collega’s, deadlines of meetings te praten, maar verandert dat ineens? De lichaamsexpert zegt dat gesloten lichaamstaal, armen over elkaar, handen voor de mond houden of gespannen kaken, kan wijzen op een ongemakkelijk gevoel.

3. Hun lichaam staat voortdurend op spanning
Extra stress kan zich letterlijk vastzetten in het lijf. Opgetrokken schouders, strak gezicht, een gespannen houding… Volgens Honigman kan dat soms te maken hebben met het “geheim” dat iemand meesleept.

4. Ze bewaken hun gsm alsof het een staatsgeheim is
Tuurlijk heeft iedereen recht op privacy. Maar iemand die zijn telefoon plots meeneemt tot in de badkamer, sneller wegdraait wanneer er meldingen binnenkomen of constant checkt of het toestel nog in hun zak zit, kan volgens de expert nerveus zijn dat er iets ontdekt wordt.

5. Ze lopen opvallend snel en lijken constant on edge
Beetje random, maar volgens Honigman stappen mensen die bang zijn om “betrapt” te worden vaak sneller door. Alsof ze hun hoofd laag willen houden. Denk: zweterige handen wanneer jullie elkaars hand vasthouden, of iemand die voortdurend de omgeving scant.

Real talk: deze signalen kunnen ook gewoon stress van school, werk of leven zijn. Zie je meerdere dingen terugkomen en voelt er iets off? Dan is een gesprek meestal waardevoller dan detective spelen.l