Enige kinderen hebben vaak minder ervaring met delen en compromissen sluiten. Bronstein vertelde aan The Post: “Als jij al het werk in de relatie doet en je je niet belangrijk genoeg voelt, is het tijd om je grenzen aan te geven.”

Omdat ze niet gewend zijn om dingen te delen met broers of zussen, kunnen ze soms wat zelfzuchtig overkomen. “Ze hebben minder geoefend met samen beslissingen nemen, wat kan leiden tot egoïstisch gedrag. Maar het is niet bewust: het vraagt gewoon tijd om dat te leren", zegt ze.

Een ander ding: enige kinderen kunnen hoge eisen stellen aan zichzelf én hun partner. Ze zijn vaak gewend om de volledige aandacht van hun ouders te krijgen en verwachten dat ook in een relatie.

En dan is er nog het conflict. Zonder broers of zussen zijn enige kinderen vaak minder gewend aan ruzies of discussies, wat kan betekenen dat ze confrontaties vermijden. Bronstein vertelt: “Een patiënt van me, een getrouwde man, vermijdt ruzies met zijn partner en kinderen omdat hij dat nooit met broers of zussen hoefde te doen. Hij vindt het gewoon ongemakkelijk.”

Laten we eerlijk zijn: daten met een enig kind heeft ook z’n voordelen. Ze zijn vaak onafhankelijk, volwassen en zelfredzaam. Bronstein zegt: “Ze zijn gewend om alleen te zijn, waardoor ze zichzelf goed kunnen redden. Dit maakt hen vaak een stabiele en zelfvoorzienende partner.”

Enige kinderen brengen ook sterke communicatieskills mee, omdat ze al jong met volwassenen omgingen. Volgens Psychology Today ontwikkelen ze hierdoor vaak sneller een volwassen manier van denken en communiceren.

Iedereen, met of zonder broers en zussen, verdient liefde. Als je merkt dat je relatie met een enig kind wat moeite kost, is dat niet meteen een slecht teken. “Met goede communicatie en de wil om te groeien, kan alles worden opgelost", zegt Bronstein. Zie het als een kans om elkaar beter te leren kennen en samen sterker te worden.

En hey, als het toch niet werkt, onthoud: er zwemmen genoeg vissen in de zee.

Jongens maken daar vaak 'grapjes' over (“ik ben maar 1m75 hoor”, “kijk mijn dad bod”), maar die grap is meestal gewoon verstopte onzekerheid. Over lengte, spieren, buikje, haaruitval, lichaamsbeharing of hun penis: allemaal topics waar keihard over gelachen wordt, zolang het maar niet serieus wordt.

Het probleem? Veel mannen hebben nooit geleerd om écht over hun lichaam te praten zonder uitgelachen te worden. Terwijl het net deugd kan doen om te horen dat je niet de enige bent die zich klein voelt naast die ene gymbro.

Onthoud: niemand ziet eruit als een filter in real life, en niemand checkt jouw 'fouten' zo hard als jijzelf. En eerlijk: iemand die goed in z’n vel zit en respectvol is, blijft 100 keer aantrekkelijker dan iemand met een sixpack en nul emotionele intelligentie.

Kijk je veel porno, dan kan je onbewust beginnen denken dat je altijd lang, hard, spectaculair en zonder pauzes 'moet' presteren, en dat kan zorgen voor onzekerheid, stress of zelfs faalangst in bed.

Ook je beeld van consent kan vervormen: in porno wordt zelden gepraat, terwijl echte seks juist draait om checken, communiceren en bijsturen.

Terug landen in de realiteit begint bij jezelf: besef dat porno een fantasiewereld is, geen handleiding. Focus in bed op wat écht goed voelt in plaats van hoe het eruitziet of hoe 'goed' je bezig bent.

Praat met je partner over wat jullie leuk vinden, wat ongemakkelijk voelt en welke druk je soms voelt. Je gaat zien: kwetsbaar zijn is vaak veel hotter dan doen alsof je in een film zit.

En als je merkt dat porno je zelfbeeld of seksleven echt beïnvloedt, kan het helpen om een tijdje minder te kijken en te ontdekken wat je zélf lekker vindt, zonder script.