Enige kinderen hebben vaak minder ervaring met delen en compromissen sluiten. Bronstein vertelde aan The Post: “Als jij al het werk in de relatie doet en je je niet belangrijk genoeg voelt, is het tijd om je grenzen aan te geven.”

Omdat ze niet gewend zijn om dingen te delen met broers of zussen, kunnen ze soms wat zelfzuchtig overkomen. “Ze hebben minder geoefend met samen beslissingen nemen, wat kan leiden tot egoïstisch gedrag. Maar het is niet bewust: het vraagt gewoon tijd om dat te leren", zegt ze.

Een ander ding: enige kinderen kunnen hoge eisen stellen aan zichzelf én hun partner. Ze zijn vaak gewend om de volledige aandacht van hun ouders te krijgen en verwachten dat ook in een relatie.

En dan is er nog het conflict. Zonder broers of zussen zijn enige kinderen vaak minder gewend aan ruzies of discussies, wat kan betekenen dat ze confrontaties vermijden. Bronstein vertelt: “Een patiënt van me, een getrouwde man, vermijdt ruzies met zijn partner en kinderen omdat hij dat nooit met broers of zussen hoefde te doen. Hij vindt het gewoon ongemakkelijk.”

Laten we eerlijk zijn: daten met een enig kind heeft ook z’n voordelen. Ze zijn vaak onafhankelijk, volwassen en zelfredzaam. Bronstein zegt: “Ze zijn gewend om alleen te zijn, waardoor ze zichzelf goed kunnen redden. Dit maakt hen vaak een stabiele en zelfvoorzienende partner.”

Enige kinderen brengen ook sterke communicatieskills mee, omdat ze al jong met volwassenen omgingen. Volgens Psychology Today ontwikkelen ze hierdoor vaak sneller een volwassen manier van denken en communiceren.

Iedereen, met of zonder broers en zussen, verdient liefde. Als je merkt dat je relatie met een enig kind wat moeite kost, is dat niet meteen een slecht teken. “Met goede communicatie en de wil om te groeien, kan alles worden opgelost", zegt Bronstein. Zie het als een kans om elkaar beter te leren kennen en samen sterker te worden.

En hey, als het toch niet werkt, onthoud: er zwemmen genoeg vissen in de zee.

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.