“De handjob komt echt veel te weinig voor in volwassen slaapkamers”, zegt Vanessa Marin, een erkend sekstherapeut, aan Women's Health. En dat is zonde, want volgens haar is het een simpele, maar krachtige manier om je partner plezier te geven. Ook Holly Richmond, gecertificeerd sekstherapeut en somatisch psychotherapeut, benadrukt dat we de handjob te vaak zien als slechts een opwarmertje. “Seks is wat je er zelf van maakt. Een handjob kan net zo goed de hoofdact zijn,” legt ze uit.

Hoe maak je het spannend?

Benieuwd hoe je deze old-school move een upgrade geeft? De experts hebben tips:

• Kijk en leer: Laat je partner zichzelf aanraken terwijl je toekijkt. Zo ontdek je wat ze fijn vinden qua snelheid en bewegingen. Volgens Richmond kan dit niet alleen nuttig zijn, maar ook ontzettend opwindend. “Voor veel mensen is het een enorme turn-on om hun partner te zien masturberen", zegt ze.
• Speel met druk: Wees niet bang om wat steviger van aanpak te zijn. Marin adviseert om de druk langzaam op te bouwen en je partner te vragen hoe het voelt.
• Spiegeltje, spiegeltje aan de wand: Voeg een extra visuele prikkel toe door oogcontact te maken via een spiegel. Volgens Richmond is dit voor veel mensen enorm spannend. “Sommigen vinden het heerlijk om zichzelf te zien, maar durven dat niet te vragen. Door het zelf voor te stellen, maak je het makkelijker,” legt ze uit.

Seks hoeft niet altijd ingewikkeld of groots te zijn. Soms is een simpele handeling, zoals een handjob, precies wat je nodig hebt om de connectie met je partner te versterken. Dus tijd voor wat hands-on mentaliteit!

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.