Volgens de studie van de Qingdao Universiteit zijn mannen die minder dan 12 keer per jaar seks hebben, gevoeliger voor hartproblemen en een vroege dood. Daartegenover staan mannen die zo’n 103 keer per jaar seks hebben, ongeveer twee keer per week, die een kleinere kans op hartziekten hebben. Zelfs één keer per week (52 keer per jaar) kan al positieve effecten hebben.

Te veel van het goede kan wel schadelijk zijn: meer dan één keer per dag seks zou je hart juist extra belasten. In het wetenschappelijke tijdschrift Journal of Scientific Reports schreven de onderzoekers dat je seksuele activiteit een goede indicator is van je algemene gezondheid. "Mensen met extreem hoge of lage frequenties [van seksuele activiteit] moeten de situatie in de gaten houden en medische hulp zoeken indien nodig", schreven ze.

Hartziekten omvatten aandoeningen zoals hartritmestoornissen of verstopte bloedvaten, wat kan leiden tot een hartaanval of beroerte, volgensde Belgische Cardiologische Liga. Leefgewoontes zoals roken, weinig bewegen en een ongezond eetpatroon verhogen de kans op problemen. Gelukkig kun je veel doen om je hart gezond te houden, en seks blijkt daar nu dus één van.

Seks verhoogt je hartslag, verbetert je bloedsomloop en vermindert stress: drie dingen die je hart in topconditie houden. Volgens dr. Alexis Missick van UK Meds kun je zelfs een deel van je sportsessie vervangen door actie tussen de lakens. “Seks verbrandt zo’n vijf calorieën per minuut en versterkt verschillende spiergroepen,” legt ze uit.

Weinig seks kan ook een waarschuwing zijn. Erectiestoornissen bijvoorbeeld kunnen wijzen op verstopte slagaders, een vroeg symptoom van hartziekten.

Let wel: te veel seks kan ook schadelijk zijn. De onderzoekers ontdekten dat meer dan één keer per dag seks hebben, een negatief effect kan hebben op je hart.

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.