Deze zogenaamde "primal world beliefs" (jouw fundamentele overtuigingen over de wereld) spelen hierin een sleutelrol. Zie jij de wereld als een fijne, interessante plek die het ontdekken waard is? Dan focus je automatisch meer op positieve doelen binnen je relatie, zoals samen plezier maken, nieuwe ervaringen opdoen of momenten van betekenis creëren. En dat versterkt de connectie met je partner.

Uit het onderzoek, waarbij 236 koppels een jaar lang werden gevolgd, bleek dat deze positieve kijk op de wereld leidt tot meer tevredenheid en wederzijdse zorg.

Mensen die de wereld als goed en spannend zien, hebben vaker de neiging om actief te werken aan hun relatie. Dit noemen onderzoekers "approach goals": doelen die gericht zijn op het bereiken van iets positiefs, zoals plezier of meer diepgang in je relatie. Dat motiveert niet alleen jezelf, maar inspireert ook je partner om dezelfde energie in de relatie te steken. Het resultaat? Een blijvende boost voor jullie band.

Wat ook opvallend was: het gevoel dat de wereld "veilig" is, had geen grote impact op relaties. Hoewel je zou denken dat dit vertrouwen vergroot, blijkt het juist te zorgen voor minder afhankelijkheid van je partner. Mensen voelen zich dan veiliger in hun eentje, waardoor de connectie met hun partner wat minder sterk wordt. Het is juist de overtuiging dat de wereld interessant en vol mogelijkheden is, die het verschil maakt.

Deze positieve wereldbeelden hebben niet alleen een kortetermijneffect, maar houden ook op de lange termijn stand. De koppels in het onderzoek rapporteerden zelfs een jaar later nog meer tevredenheid, wederzijdse zorg en een diepere band. Hun overtuiging dat de wereld leuk en aantrekkelijk is, motiveerde hen om steeds opnieuw te investeren in hun relatie – wat die overtuiging alleen maar verder versterkte.

De conclusie? Hoe jij naar de wereld kijkt, kleurt ook je relatie. Als je openstaat voor het goede en kansen grijpt, creëer je een dynamiek waarin niet alleen jij, maar ook je partner zich gewaardeerd voelt. Het lijkt misschien een klein detail, maar die positieve mindset kan net dat beetje extra magie brengen in je liefdesleven.

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.