De cijfers liegen er niet om. In Vlaanderen nam het gebruik van ADHD-medicatie bij jongeren tussen 6 en 17 jaar met maar liefst 20% toe tussen 2013 en 2022. Bij meisjes was de stijging zelfs opvallend groot. In andere landen, zoals Zweden en de VS, zien we soortgelijke trends. Maar hoe komt dat? Hier zijn acht redenen waarom ADHD-diagnoses de afgelopen jaren zo zijn toegenomen.

1. Meerdere diagnoses per persoon

Vroeger kreeg je vaak één label en daar moest je het mee doen. ADHD én autisme? Dat ging niet samen. Nu is het juist standaard om meerdere diagnoses te geven als dat helpt om iemands situatie beter te begrijpen.

2. Meer kennis bij professionals

Artsen en therapeuten weten vandaag veel meer over ADHD. Dat betekent dat het sneller wordt herkend, ook in groepen die vroeger vaak werden overgeslagen, zoals meisjes, vrouwen en volwassenen.

3. Minder stigma

Een ADHD-diagnose wordt tegenwoordig veel minder gezien als “een probleem”. Mensen durven hulp te zoeken zonder zich ervoor te schamen. Het wordt steeds meer als een onderdeel van iemands identiteit geaccepteerd.

4. Hogere eisen van de maatschappij

De wereld om ons heen wordt sneller en ingewikkelder. Iedereen moet multitasken, plannen en deadlines halen. Voor mensen met een zwakkere concentratie of minder goede zelfregulatie zijn deze eisen extra zwaar, wat vaak tot een ADHD-diagnose leidt.

5. Grotere prestatiedruk

We verwachten steeds meer van onszelf en van anderen. Als iemand niet mee kan, zoeken we sneller naar een oorzaak – zoals ADHD. Dit komt ook door de “hoge standaard” van wat als normaal functioneren wordt gezien.

6. Veranderingen in het onderwijs

Het onderwijs is flink veranderd: meer zelfstudie, digitalisering en groepsopdrachten. Dit vraagt veel van leerlingen. Voor sommigen met ADHD-kenmerken wordt het hierdoor moeilijker om mee te komen, wat vaak leidt tot doorverwijzing.

7. Toegankelijkere diagnostiek

In veel landen, ook België, zijn er politieke inspanningen gedaan om het makkelijker te maken om getest te worden op ADHD. Dat betekent minder wachttijden en meer mensen die hulp zoeken – en dus meer diagnoses.

8. Diagnose als toegang tot hulp

In onze samenleving geldt vaak: geen diagnose, geen hulp. Mensen die ondersteuning nodig hebben, zoals begeleiding op school of toegang tot hulpmiddelen, zoeken daarom vaker een officiële diagnose. Professionals zijn hierdoor eerder geneigd een diagnose te stellen, zelfs als iemand niet helemaal aan de criteria voldoet.

Belgen spenderen gemiddeld 3 uur per dag op hun smartphone, en vooral tijdens kerst merkt Kamino dat die schermtijd soms de vibe breekt. “Met de snoeshoezen willen we die ‘verloren’ schermtijd terugwinnen en omzetten in tijd voor elkaar”, zegt directeur Sofi Van Ussel.

Het idee is verrassend simpel: een bol wol, wat breinaalden en je hebt het perfecte kerstcadeautje voor je familie, je vrienden of zelfs je lief. En ja, breien is blijkbaar terug helemaal in. Niet als ‘granny hobby’, maar als low-key ontspanning tijdens blokpauzes of op kot.

Ook woonzorgcentra springen mee op de trend. Curando organiseert de komende weken breimomenten waar jongeren samen met bewoners snoeshoezen maken. “Tijd is het mooiste cadeau dat je elkaar kan geven", klinkt het daar.

Zelf eentje maken? Op de website van Kamino staan patronen én een stap-voor-stapvideo. Het ideale excuus om tijdens de feestdagen even van je scherm te gaan en wél met elkaar bezig te zijn.

Hoe gebruiken we AI op onze telefoon?

Voor volwassenen gaat het vooral over praktische dingen:

• persoonlijk advies en vragen (28%)

• snelle zoekmachine (26%)

• werkgerelateerde vragen (15%)

Tieners zetten AI dan weer extra slim in:

• 37% gebruikt het voor schoolwerk

• 36% als zoekmachine

• 20% om beelden, video’s of muziek te maken
  

Emoties delen met een chatbot

Opvallend: 22% van de tieners heeft al eens gevoelens of problemen gedeeld met een AI-chatbot. Bij jonge volwassenen (18-34) ligt dat ook vrij hoog (28%). En een kwart van de kinderen én een vijfde van de volwassenen stelt soms liever een vraag aan AI dan aan een vriend of familielid.

Of ouders dat oké vinden? Eerlijk: ze weten het zelf niet goed. 24% vindt het prima, 28% helemaal niet, en bijna de helft heeft geen uitgesproken mening. De impact van AI blijft voor velen nog een groot vraagteken.

Martine Hardeveld Kleuver van Swappie vindt die voorzichtigheid logisch, maar niet per se slecht: “We moeten AI vooral zien als een kans om dingen sneller en slimmer te doen. Dat jongeren het inzetten voor school, is exact waar het nuttig kan zijn. Het draait niet om verbieden, maar om bewust gebruik.”

Het onderzoek gebeurde bij 1.000 volwassen Belgen en 200 tieners tussen 10 en 17 jaar, uitgevoerd tussen 15 en 26 september 2025.