TherapyJeff vindt dat je na een jaar daten je partner écht zou moeten kennen. Veel koppels blijven hangen in de honeymoonfase en vergeten intussen de écht belangrijke vragen te stellen. Het resultaat? Als de roze bril verdwijnt, besef je misschien dat je de basics niet eens kent, zoals de naam van hun eerste huisdier. Die kleine weetjes lijken misschien banaal, maar volgens hem zijn ze cruciaal. Wil je een relatie die standhoudt? Dan moet je de voorkeuren, eigenaardigheden en afkeren van je partner leren kennen.

Jeff’s vragen helpen je om te checken of je elkaar écht goed kent of dat er misschien nog wat te ontdekken valt.

Wensen en behoeften

1. Wat is iets in jullie relatie dat hen dwarszit en wat ze maar moeilijk kunnen loslaten?
2. Hoe ondersteun je hen het beste? Door te luisteren, te knuffelen, te helpen of... een beetje actie?
3. Wat is hun ultieme comfort food als ze zich slecht voelen?
4. Welke grappige uitspraak of eigenaardigheid hebben ze van jou overgenomen?

Familie & vrienden

1. Wat denken ze echt over hun directe familieleden?
2. Wie is hun beste vriend(in) en waarom juist die persoon?
3. Wat is hun grootste onzekerheid of angst en hoe merk je dat in hun leven?
4. Wat is hun favoriete manier om te ontspannen na een rotdag?

Toekomst & gevoelens

1. Hoe staan ze in hun carrière of leven op dit moment? Zijn ze blij, twijfelend of op zoek naar iets nieuws?
2. Wat is één ding aan jou dat ze geweldig vinden, maar waar ze nooit over zouden opscheppen?
3. Welke persoonlijke grens is voor hen het allerbelangrijkst en waarom?
4. Welk onderwerp kan hen gegarandeerd een 15-minuten-rant bezorgen?

Volgens TherapyJeff gaat een sterke relatie om meer dan alleen lol hebben en samen leuke dingen doen. Begrijpen hoe je partner denkt, wat ze voelen en wat voor hen belangrijk is, vormt de basis. En eerlijk is eerlijk: als je na een jaar daten deze vragen niet kunt beantwoorden, wat heb je dan al die tijd gedaan?

Het begint eigenlijk al vóór je iets zegt. Check eerst even bij jezelf wat precies pijn deed. Was het een opmerking, een actie, een moment waarop je je in de steek gelaten voelde? Hoe duidelijker jij het snapt, hoe makkelijker je het kan uitleggen.

En dan: keep it calm. Je hoeft geen lange monoloog te droppen, maar iets als “Hé, mag ik even iets zeggen? Iets dat mij wat raakte…” zet al de toon. Het is zacht, maar duidelijk. Vertel wat er gebeurde, hoe het voelde en waarom. Focus op jezelf, niet op “jij deed dit, jij deed dat”. Je vermijdt meteen dat de ander in verdedigingsmodus schiet.

Maar soms… gebeurt dat alsnog. De ander wordt defensief. Dat kan omdat ze zich schuldig voelen, omdat ze schrikken of omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Als dat gebeurt, blijf dan rustig en herhaal de kern: dat je dit zegt omdat je de vriendschap belangrijk vindt, niet om drama te creëren. Iets als: “Ik wil geen ruzie, ik wil gewoon dat je weet hoe het voor mij voelde.”

Laat ze ook even ademen. Soms zakt de defensiviteit als ze merken dat jij niet aan het aanvallen bent. En als het gesprek echt vastloopt? Zeg dat je er later op kan terugkomen wanneer jullie allebei wat rustiger zijn. Dat is niet wegwandelen, maar volwassen communiceren.

En laat ruimte voor hun reactie. Misschien wisten ze het gewoon niet. Misschien bedoelden ze het totaal niet zo. Soms valt er meteen een “wow, sorry”, soms moet iemand het even laten bezinken. Allebei oké.

Het punt is: je kan perfect zeggen dat iemand je gekwetst heeft zonder dat het escaleert. Uiteindelijk draait vriendschap om veiligheid, eerlijkheid en kunnen zeggen wat je voelt zonder judged te worden. En vaak wordt jullie band er net sterker van.