Gonorroe kan bijvoorbeeld een vorm van pink eye (conjunctivitis) veroorzaken. Denk aan rode, jeukende ogen met een flinke dosis pus. Hoe? Door direct contact met sperma of vaginale afscheiding van iemand met een infectie, of simpelweg door je ogen te wrijven nadat je besmette plekken hebt aangeraakt. En voilà, je ogen worden het slachtoffer.

De symptomen zijn niet mis: roodheid, zwelling, wazig zicht en een korstige afscheiding waardoor je 's ochtends je ogen niet kunt openen. Naast gonorroe kunnen ook chlamydia en syfilis je ogen infecteren. Vooral syfilis, bekend als oculaire syfilis, is een nasty variant. Het kan je zicht permanent beschadigen als je te lang wacht met behandelen.

Sommige gevallen van pink eye verdwijnen vanzelf, zoals die veroorzaakt door virussen of allergieën. Maar als een SOA de oorzaak is, moet je echt een arts raadplegen. Behandelingen zoals penicilline zijn nodig om de infectie te stoppen. Dus, bescherm jezelf (en je ogen) en check meteen bij je huisarts als je ogen rood, gevoelig of irritant leaky zijn. Beter safe dan met korstige ogen rondlopen. 😬

Voor meer informatie over SOA's en preventie in België kun je terecht bij Sensoa, het Vlaams expertisecentrum voor seksuele gezondheid.

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.