#1: De wenkbrauwlift

Het eerste teken dat je moet spotten: de wenkbrauwlift. "Dit wordt ook wel een ‘wenkbrauwflits’ genoemd," legt Francesca uit. "Het is een subtiele, onbewuste reactie van interesse of nieuwsgierigheid."

Dus als iemand even z’n wenkbrauwen omhoog trekt als hij je ziet, is dat een compliment. Ook al weet diegene het zelf misschien niet.

#2: Mensen doen extra moeite voor je

Doen mensen altijd nét dat beetje extra om je te helpen? Dan kan dat ook een teken zijn. "Door het halo-effect koppelen we aantrekkelijkheid vaak aan positieve eigenschappen. Daardoor zijn mensen onbewust aardiger en guller naar degenen die ze knap vinden", zegt Francesca.

Krijg jij altijd een extra glimlach bij de kassa? Dan weet je waarom.

#3: Je krijgt nauwelijks complimenten

Dit klinkt misschien gek, maar het klopt: als je weinig complimenten krijgt, kan dat juist een goed teken zijn.

"Mensen gaan ervan uit dat je al weet hoe aantrekkelijk je bent en denken niet dat ze het hoeven te zeggen", legt Francesca uit. Dus geen complimenten? Neem het als een stil applaus.

#4: Mensen staren naar je

Betrap je mensen erop dat ze naar je kijken? Het ligt niet aan een vlek op je shirt of iets tussen je tanden. Of ja, meestal niet. Volgens Francesca is staren vaak een teken van aantrekkelijkheid. Dus voel je niet ongemakkelijk: je wordt waarschijnlijk gewoon bewonderd.

Teken #5: Verbaasde reacties op jouw onzekerheden

Iedereen heeft onzekerheden, toch? Maar als je mensen vertelt waar je mee zit en ze reageren verbaasd, zegt dat veel. "Als mensen verrast zijn door jouw onzekerheden, zien ze je waarschijnlijk veel positiever dan jij jezelf ziet", legt Francesca uit.

Dus, als je twijfelt over je looks, is het misschien tijd om jezelf wat minder streng te beoordelen. Je bent waarschijnlijk aantrekkelijker dan je denkt!

Het begint eigenlijk al vóór je iets zegt. Check eerst even bij jezelf wat precies pijn deed. Was het een opmerking, een actie, een moment waarop je je in de steek gelaten voelde? Hoe duidelijker jij het snapt, hoe makkelijker je het kan uitleggen.

En dan: keep it calm. Je hoeft geen lange monoloog te droppen, maar iets als “Hé, mag ik even iets zeggen? Iets dat mij wat raakte…” zet al de toon. Het is zacht, maar duidelijk. Vertel wat er gebeurde, hoe het voelde en waarom. Focus op jezelf, niet op “jij deed dit, jij deed dat”. Je vermijdt meteen dat de ander in verdedigingsmodus schiet.

Maar soms… gebeurt dat alsnog. De ander wordt defensief. Dat kan omdat ze zich schuldig voelen, omdat ze schrikken of omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Als dat gebeurt, blijf dan rustig en herhaal de kern: dat je dit zegt omdat je de vriendschap belangrijk vindt, niet om drama te creëren. Iets als: “Ik wil geen ruzie, ik wil gewoon dat je weet hoe het voor mij voelde.”

Laat ze ook even ademen. Soms zakt de defensiviteit als ze merken dat jij niet aan het aanvallen bent. En als het gesprek echt vastloopt? Zeg dat je er later op kan terugkomen wanneer jullie allebei wat rustiger zijn. Dat is niet wegwandelen, maar volwassen communiceren.

En laat ruimte voor hun reactie. Misschien wisten ze het gewoon niet. Misschien bedoelden ze het totaal niet zo. Soms valt er meteen een “wow, sorry”, soms moet iemand het even laten bezinken. Allebei oké.

Het punt is: je kan perfect zeggen dat iemand je gekwetst heeft zonder dat het escaleert. Uiteindelijk draait vriendschap om veiligheid, eerlijkheid en kunnen zeggen wat je voelt zonder judged te worden. En vaak wordt jullie band er net sterker van.