Paolo’s verhaal is allesbehalve standaard. Van haute cuisine naar het onderwijs, wil hij jonge chefs en toekomstige praktijkleraren motiveren met zijn kennis en passie. Zijn beslissing om te kiezen voor onderwijs wordt gedreven door zijn ambitie om kennis en vakmanschap door te geven. “De liefde voor het vak is mijn drijfveer. Niets lijkt me mooier dan anderen inspireren om hun plek in de keuken te vinden", vertelt hij.

Om zijn visie kracht bij te zetten, kookte Paolo live een gerecht waar sterrenchefs jaloers op zouden zijn: filet pur met rebuchon puree (een knipoog naar chef Joël Robuchon), gecarameliseerde rode ui en een rijke demi-glacé. Studenten én pers kregen niet alleen een smaakvol bord, maar ook een inkijk in hoe praktijkervaring het onderwijs kan verrijken.

PXL benadrukt met dit soort events hoe belangrijk praktijkgericht leren is. Vaklector Dorien Belmans, die Paolo begeleidt tijdens zijn opleiding, lichtte toe hoe praktijkervaring uit de topgastronomie een meerwaarde biedt voor het onderwijs. “Zijn expertise uit de topgastronomie maakt een enorm verschil in de klas.” Een inspirerende middag, waar passie en onderwijs samenkwamen.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.

“We willen studenten opnieuw die unieke kans geven om levens te redden op een iconische plek,” zegt coördinator Pepijn Vranckx. “De Bloedserieusweek is écht een event vóór en dóór studenten. Hopelijk halen we dat record.”

Faculteiten gaan head-to-head
Zoals elk jaar barst ook de interfacultaire strijd los. Meer dan 21 faculteiten zetten hun beste schouders onder de titel ‘Beste Bloedgevende Faculteit’. Vorig jaar haalde Bewegings- en Revalidatiewetenschappen nipt de winst binnen, met Bio-ingenieurswetenschappen op de hielen.

Plasma krijgt extra spotlight
Naast bloed doneren kunnen studenten op 17 en 18 december ook plasma geven. Handig voor wie tijdelijk geen bloed mag afstaan. “Omdat je bij plasma je bloedcellen terugkrijgt, voelt het lichter aan,” legt Vranckx uit. “We willen studenten laten ontdekken hoe laagdrempelig plasmadonatie is, zeker nu de vraag blijft stijgen.”

Met de nieuwe locatie, de faculteitenstrijd en de focus op plasma wil Bloedserieus vooral één ding doen: zoveel mogelijk studenten motiveren om even binnen te springen en een échte impact te maken.