Ury ontwikkelde deze methode in 2019, nadat een cliënt maar bleef klagen over mislukte dates. Hij focuste op oppervlakkige dingen zoals looks en ambitie, maar miste de klik. Met haar vragenlijst hielp ze hem ontdekken wat écht telt. Het resultaat? Een compleet ander (en succesvoller) liefdesleven.

In haar boek 'How To Not Die Alone' deelt ze de vragen. Ze legt uit: "Vaak beoordeel je iemand tijdens een date alsof het een sollicitatie is: knap genoeg, grappig genoeg, ambitieus genoeg? Maar dat werkt niet. Met de 'post-date eight' focus je juist op hoe jij je voelt tijdens de date."

Want, zegt ze: "Wie jij bent in iemands aanwezigheid, bepaalt hoe jij je voelt in die relatie. En wil je niet gewoon de beste, meest zelfverzekerde versie van jezelf zijn?"

De post-date eight:

1. Welk deel van mezelf haalden ze naar boven?
2. Hoe voelde mijn lichaam zich? Ontspannen of gespannen?
3. Voel ik me energieker of juist uitgeblust?
4. Ben ik nieuwsgierig naar meer?
5. Hebben ze me aan het lachen gemaakt?
6. Voelde ik me gehoord?
7. Voelde ik me aantrekkelijk bij hen?
8. Voelde ik me geboeid, verveeld of iets daartussenin?

De truc is volgens Ury om niet te blijven zoeken naar die directe spark, maar om open te staan voor een slow burn-connectie – eentje die sterker wordt naarmate je elkaar beter leert kennen.

"Met deze checklist train je jezelf om te kijken of je interesse groeit na elke date," zegt ze. "Het helpt je brein om verder te kijken dan oppervlakkige aantrekkingskracht en te focussen op wat er echt toe doet."

Dus, klaar voor je volgende date? Vergeet die checklist niet!

Buyens ontdekte dat politici niet alleen bepalen welke artikels in jouw feed opduiken, maar ook wat je ervan vindt. Deel jij dezelfde politieke voorkeur als een bepaalde politicus? Dan vertrouw je nieuws dat zij delen sneller, ongeacht de bron. Een Vooruit-stemmer bijvoorbeeld, zal nieuws gedeeld door Conner Rousseau (Vooruit) betrouwbaarder vinden dan hetzelfde artikel dat door Tom Van Grieken (Vlaams Belang) is gepost.

Uit Buyens’ analyse van Facebook-posts uit België en 14 andere Europese landen blijkt dat politici vooral nieuws delen van bronnen die hun achterban al vertrouwt. Rechts-conservatieve politici, zoals Theo Francken (N-VA), delen bijvoorbeeld vaker artikels van alternatieve outlets zoals PAL NWS en Doorbraak. Links-progressieve politici kiezen dan weer voor publicaties die aansluiten bij hun ideologie.

“In landen waar nieuwsconsumptie sterk samenhangt met ideologische voorkeuren, zoals Polen en Hongarije, is dit effect nog sterker,” legt Buyens uit. In Vlaanderen zijn de verschillen tussen mainstream kranten minder uitgesproken, maar alternatieve media krijgen hier dankzij politici wel meer zichtbaarheid. Een artikel van een kleine conservatieve outlet kan plots duizenden nieuwe lezers bereiken als een politicus het deelt.

Het gaat niet alleen om wát je leest, maar ook hóe je het leest. Politici kleuren je mening en beïnvloeden zo jouw vertrouwen in nieuws. Buyens waarschuwt dat dit op lange termijn je kijk op de wereld kan bepalen. Daarom is het belangrijk om kritisch te blijven en je nieuws van verschillende bronnen te halen, ook al klinkt dat artikel dat je lievelingspoliticus deelt nog zo overtuigend.

Hoewel "stealthing" niets nieuws is, heeft het de afgelopen jaren meer aandacht gekregen door sociale media. Deze zogenoemde 'sekstrend', die eigenlijk een ernstige wetsovertreding is, wordt volgens psychologen gelinkt is aan psychopathie en narcisme.

Een studie van de University of the Sunshine Coast (Australië) onderzocht dit gedrag bij 416 mannen. Wat bleek? Mannen die stealthing opwindend vinden of het hebben gedaan, scoren veel hoger op donkere persoonlijkheidstrekken zoals machiavellisme (manipulatie voor eigen gewin), narcisme en psychopathie.

Slachtoffers van stealthing lopen niet alleen risico op SOA’s en ongewenste zwangerschap, maar krijgen ook te maken met mentale schade. Het gaat namelijk niet alleen om fysieke gevolgen, maar ook om het verlies van vertrouwen en controle over je eigen lichaam.

In België is stealthing sinds de hervorming van het seksueel strafrecht in 2022 expliciet strafbaar gesteld. Het wordt beschouwd als een vorm van verkrachting, aangezien het de voorwaarden van de gegeven toestemming schendt. Dit betekent dat daders juridisch verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor hun daden. Simpel: geen toestemming, geen excuus.

Vragen of zelf slachtoffer? Je kan terecht bij organisaties zoals Centrum Algemeen Welzijnswerk (CAW) voor hulp en ondersteuning.