"Onze bevindingen tonen aan hoe externe aandacht voor partners eerder de relatie kan schaden dan bevorderen," zegt het team. Hoewel het leuk lijkt om je partner een beetje gek te maken met een vleugje competitie, kan dit gevaarlijke spel juist de ondergang van je relatie betekenen. "De wens om rivalen af te weren kan meer gericht zijn op vergelding dan op het behouden van de relatie,” voegen de onderzoekers eraan toe.

Bij het onderzoek werden 500 deelnemers in serieuze relaties blootgesteld aan situaties waarin hun partner óf geflirt werd door iemand anders, óf een neutrale interactie had. "In drie experimenten zagen we dat mensen hun partner als minder aantrekkelijk ervaren wanneer die ongewenste aandacht krijgt," aldus de studie. Deelnemers gaven ook aan minder zin te hebben om te investeren in de relatie of om de concurrentie aan te pakken.

De onderzoekers stellen dat die ‘vriendelijke competitie’ soms als bedreigend wordt ervaren, waardoor mensen zich emotioneel gaan terugtrekken. “Wanneer de kans groot lijkt dat partners aandacht krijgen van anderen, kan dit ervoor zorgen dat mensen zich emotioneel distantiëren en hun investering in de relatie verminderen.” En als er iemand anders in het spel komt die de interesse wekt, kan dat de relatie serieus onder druk zetten.

Kortom, flirten om je partner jaloers te maken is niet het trucje dat het soms lijkt.

Het begint eigenlijk al vóór je iets zegt. Check eerst even bij jezelf wat precies pijn deed. Was het een opmerking, een actie, een moment waarop je je in de steek gelaten voelde? Hoe duidelijker jij het snapt, hoe makkelijker je het kan uitleggen.

En dan: keep it calm. Je hoeft geen lange monoloog te droppen, maar iets als “Hé, mag ik even iets zeggen? Iets dat mij wat raakte…” zet al de toon. Het is zacht, maar duidelijk. Vertel wat er gebeurde, hoe het voelde en waarom. Focus op jezelf, niet op “jij deed dit, jij deed dat”. Je vermijdt meteen dat de ander in verdedigingsmodus schiet.

Maar soms… gebeurt dat alsnog. De ander wordt defensief. Dat kan omdat ze zich schuldig voelen, omdat ze schrikken of omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Als dat gebeurt, blijf dan rustig en herhaal de kern: dat je dit zegt omdat je de vriendschap belangrijk vindt, niet om drama te creëren. Iets als: “Ik wil geen ruzie, ik wil gewoon dat je weet hoe het voor mij voelde.”

Laat ze ook even ademen. Soms zakt de defensiviteit als ze merken dat jij niet aan het aanvallen bent. En als het gesprek echt vastloopt? Zeg dat je er later op kan terugkomen wanneer jullie allebei wat rustiger zijn. Dat is niet wegwandelen, maar volwassen communiceren.

En laat ruimte voor hun reactie. Misschien wisten ze het gewoon niet. Misschien bedoelden ze het totaal niet zo. Soms valt er meteen een “wow, sorry”, soms moet iemand het even laten bezinken. Allebei oké.

Het punt is: je kan perfect zeggen dat iemand je gekwetst heeft zonder dat het escaleert. Uiteindelijk draait vriendschap om veiligheid, eerlijkheid en kunnen zeggen wat je voelt zonder judged te worden. En vaak wordt jullie band er net sterker van.