Op de Diary of a CEO Podcast sprak urologe en bekkenchirurg Dr. Rena Malik over hoevaak een koppel gemiddeld seks heeft:
"Er is geen ideaal aantal, maar als je kijkt naar studies met veel mensen, blijkt dat stellen gemiddeld ongeveer één keer per week seks hebben." Maar ze benadrukt dat dat cijfers kan verschillen van persoon tot persoon. De waarheid is, hoeveel seks je hebt, is minder belangrijk dan hoe goed die seks is. Dus als je één keer per maand geweldige seks hebt, kan dat beter zijn dan vier keer per maand middelmatige seks.

"Er is geen 'juiste' hoeveelheid seks. Het gaat erom wat voor jullie goed voelt. Focussen op een bepaald aantal keren seks kan juist slecht zijn, omdat je dan denkt: 'Ik moet deze week seks hebben'", legt ze uit.

Dr. Malik waarschuwt dat als je je seksleven gaat zien als een cijferkwestie, je de lol er juist uit haalt. Je partner vragen om seks omdat je een wekelijks doel moet halen, is echt niet de beste manier om in the mood te komen. Het draait allemaal om de kwaliteit en de verbinding die jullie hebben tijdens die momenten samen.

Dus, gooi die wekelijkse targets en vergelijkingen overboord. Richt je in plaats daarvan op het genieten van elkaars gezelschap en het hebben van geweldige, intieme momenten.

Het begint eigenlijk al vóór je iets zegt. Check eerst even bij jezelf wat precies pijn deed. Was het een opmerking, een actie, een moment waarop je je in de steek gelaten voelde? Hoe duidelijker jij het snapt, hoe makkelijker je het kan uitleggen.

En dan: keep it calm. Je hoeft geen lange monoloog te droppen, maar iets als “Hé, mag ik even iets zeggen? Iets dat mij wat raakte…” zet al de toon. Het is zacht, maar duidelijk. Vertel wat er gebeurde, hoe het voelde en waarom. Focus op jezelf, niet op “jij deed dit, jij deed dat”. Je vermijdt meteen dat de ander in verdedigingsmodus schiet.

Maar soms… gebeurt dat alsnog. De ander wordt defensief. Dat kan omdat ze zich schuldig voelen, omdat ze schrikken of omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Als dat gebeurt, blijf dan rustig en herhaal de kern: dat je dit zegt omdat je de vriendschap belangrijk vindt, niet om drama te creëren. Iets als: “Ik wil geen ruzie, ik wil gewoon dat je weet hoe het voor mij voelde.”

Laat ze ook even ademen. Soms zakt de defensiviteit als ze merken dat jij niet aan het aanvallen bent. En als het gesprek echt vastloopt? Zeg dat je er later op kan terugkomen wanneer jullie allebei wat rustiger zijn. Dat is niet wegwandelen, maar volwassen communiceren.

En laat ruimte voor hun reactie. Misschien wisten ze het gewoon niet. Misschien bedoelden ze het totaal niet zo. Soms valt er meteen een “wow, sorry”, soms moet iemand het even laten bezinken. Allebei oké.

Het punt is: je kan perfect zeggen dat iemand je gekwetst heeft zonder dat het escaleert. Uiteindelijk draait vriendschap om veiligheid, eerlijkheid en kunnen zeggen wat je voelt zonder judged te worden. En vaak wordt jullie band er net sterker van.