Met dit prachtige weer trekken we graag naar de kust of genieten we van een terrasje met onze vrienden, maar dat betekekent ook dat we de zonnecrème in de aanslag moeten. De zon veroorzaakt immers schade, omdat elke blootstelling aan uv-stralen ons DNA beschadigt. Bescherming is dus van cruciaal belang.

Er zijn verschillende redenen waarom we niet smeren. Sommigen van ons vergeten het gewoon (51%), hebben geen zonnecrème bij de hand (32%), of houden niet van dat plakkerige gevoel (30%). Mannen zijn trouwens grotere boosdoeners hierin: 18% van hen smeert nooit, tegenover 8% van de vrouwen .

Vooral jongere (Gen Z, 18-23 jaar) en oudere generaties (babyboomers, 69+) zijn hardleers als het op smeren aankomt. Maar huidkanker maakt geen onderscheid; het kan ons allemaal raken. Gelukkig is er een makkelijke oplossing: Zoek de schaduw op tussen 12 en 15 uur, draag beschermende kledij en draag een hoedje of pet, en smeer om de 2 uur met minstens factor 30 .

Ondanks de aanbevelingen om elke twee uur zonnecrème te smeren, doen maar weinig Belgen dit daadwerkelijk. Tijdens een strandvakantie smeert slechts 36% van de mensen elke twee uur. Dit percentage daalt nog verder tijdens andere activiteiten: 16% bij wandelvakanties, 7% bij skivakanties, en nog minder bij dagelijkse activiteiten zoals tuinieren (12%) of terrasjes doen (11%) .

Gratis zonnecrème op zomerfestivals

Om ons te helpen herinneren en beschermen, komt AG Insurance met een initiatief: slimme smeerpalen. Deze palen, te vinden aan de kust, in pretparken en op zomerfestivals, bieden gratis zonnecrème aan en geven live advies gebaseerd op de intensiteit van de zon. Handig, toch?

Rob Maes van AG Insurance zegt hierover: “Preventie en sensibilisering blijven broodnodig. Daarom installeren we deze zomer slimme smeerpalen doorheen het land.” Deze palen voorzien gratis zonnecrème met SPF 30 tot 50, zodat we ons altijd goed kunnen beschermen. Nice!

Bij muizen zagen ze dat de inkt zich razendsnel verspreidde via het lymfestelsel, waar het zich ophoopte in de lymfeklieren. Witte bloedcellen probeerden die inktdeeltjes op te ruimen, maar dat leidde tot constante ontsteking. Zelfs twee maanden later waren de ontstekingswaarden nog tot vijf keer hoger.

De tattoo-inkt bleek ook invloed te hebben op hoe goed de muizen reageerden op een mRNA-vaccin: hun immuunsysteem werkte trager, mogelijk omdat hun lymfeklieren nog vol inkt zaten. Ook bij mensen vonden onderzoekers lymfeklieren die “vol inkt” zaten. Zelfs het verwijderen van een tattoo haalt die inkt volgens hen niet volledig weg.

Eerder Zweeds onderzoek suggereerde al een licht verhoogd risico op lymfeklierkanker bij mensen met tattoos. Paniek is nergens voor nodig, maar wetenschappers benadrukken dat er dringend meer onderzoek nodig is.

In een emotioneel interview met onder andere Daily Mail vertelt Holly hoe ze ’s ochtends wakker werd met meer dan 100 gemiste oproepen. Haar zus was ingestort op een event van Warehouse Project, een bekende clubnight in Manchester. Daar had Darci voor het eerst crystal MDMA in haar drankje gedaan, zonder echt te weten hoeveel ze binnenkreeg.

Kort daarna ging het volledig mis: Darci werd onwel, kreeg twee hartstilstanden en werd in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. Artsen probeerden haar lichaam nog twee dagen te stabiliseren, maar uiteindelijk bleek haar brein onherstelbaar beschadigd. De MDMA had haar lichaam zo hard oververhit dat haar organen het begaven.

Holly beschrijft het moment waarop ze haar zus in het ziekenhuis zag als “een beeld dat voor altijd in haar hoofd gegrift staat”: Darci lag vol slangen, naalden, bloeduitstortingen en machines die haar nog kunstmatig in leven hielden. Uiteindelijk moesten artsen de familie vertellen dat er geen enkele hersenactiviteit meer was.

Na haar dood werd duidelijk dat Darci één van twee jonge vrouwen was die in korte tijd in Manchester overleden na het gebruik van MDMA-poeder of -crystals. Lokale diensten sloegen alarm: de MDMA die daar circuleert schommelt qua sterkte enorm, waardoor je nooit weet hoe zwaar één dosis echt is.

Holly wil het verhaal van haar zus delen in de hoop dat jongeren beseffen hoe snel het mis kan gaan. Ze benadrukt dat Darci geen onvoorzichtige gebruiker was: op festivals nam ze kleine dosissen, deed voorzichtig en gebruikte niet vaak. “Maar één verkeerde inschatting in een donkere club was genoeg”, zegt Holly.

Volgens Holly is dat precies het gevaar:

• je denkt dat je weet wat je doet,

• je denkt dat je dezelfde dosis aankan als de vorige keer,

• maar één verkeerde inschatting kan genoeg zijn.

Wat moet je weten als je uitgaat?

• Crystal MDMA werkt sneller en kan veel sterker zijn dan pillen.

• In warme, drukke zalen stijgt je lichaamstemperatuur nog sneller.

• Symptomen zoals extreme hitte, verwardheid, paniek, niet meer reageren of instorten zijn geen ‘slechte trip’, maar een medisch noodgeval.

Ze hoopt dat jongeren twee keer nadenken voor ze iets nemen, of op z’n minst sneller hulp inschakelen als iemand zich slecht begint te voelen na drugsgebruik, ook al lijkt het “maar wat misselijk” of “een slechte trip”. Niet wachten, niet twijfelen.

Hulp nodig?

In België kan je terecht bij De Druglijn voor anonieme info en advies via chat, mail of telefoon (druglijn.be).