De Pomodoro Methode is simpel. Een 'pomodoro' is een periode van 25 minuten geconcentreerd werken, gevolgd door een korte pauze van 5 minuten. Na vier pomodoro's neem je een langere pauze van 15-30 minuten. Het klinkt misschien vreemd, maar het werkt echt!

De Pomodoro Methode pas je toe in 5 simpele stappen:
1. Kies een taak: wees specifiek.
2. Zet een timer op 25 minuten: gebruik een kookwekker, je telefoon of een speciale Pomodoro-app.
3. Werk aan je taak tot de timer gaat: geen afleiding, geen smoesjes.
4. Neem een korte pauze: sta op, strek je benen, pak een kopje koffie of kijk snel die kattenvideo.
5. Herhaal: na vier pomodoro's neem je een langere pauze. Een perfect moment voor een wandeling of een snack.

25 minuten lijkt veel minder intimiderend dan een hele middag. Je brein kan die korte tijdsspanne aan, en voordat je het weet, heb je bergen werk verzet.

Regelmatige pauzes helpen je fris te blijven en voorkomen dat je hersenen veranderen in een moeras van moeheid. Plus, je hebt een excuus om die grappige video's te bekijken zonder schuldgevoel!

Als je weet dat je na 25 minuten een pauze krijgt, is het makkelijker om aan de slag te gaan. De beloning is altijd in zicht.

Door je te concentreren op één taak per keer, voorkom je de valkuil van multitasking. Want laten we eerlijk zijn, multitasking is gewoon een mooie term voor "niets echt afmaken".

Pro tips: plan je pomodoro's van tevoren, wees flexibel, en gebruik je pauzes om te bewegen, water te drinken en even naar buiten te gaan.

Dus, let's go! Pak die timer, zet hem op 25 minuten en ga aan de slag. Voor je het weet, ben je een Pomodoro Pro.

Ziet je onderkant er plots wat anders uit dan normaal? Kleine witte stipjes of vlekjes op je geslachtsdelen kunnen er best verontrustend uitzien, maar vaak is er geen reden tot paniek. In veel gevallen gaat het om Fordyce spots: een totaal onschuldige huidafwijking die bij zo’n 80% van de mensen voorkomt.

Volgens de Britse arts Andrew Hart-Pinto (JHP Medical UK) zijn Fordyce spots simpelweg zichtbare talgklieren die wat groter zijn geworden. “Ze zijn niet besmettelijk en geen soa", benadrukt hij. Ze kunnen zowel op je lippen als op je geslachtsdelen verschijnen, meestal vanaf de puberteit wanneer je hormonen veranderen.

Toch raadt de dokter aan om bij twijfel even langs te gaan bij je huisarts. “Als er plots nieuwe vlekjes verschijnen, is het beter om ze te laten checken. In het begin kunnen sommige soa’s er gelijkaardig uitzien, dus zekerheid is belangrijk”, zegt hij.

Wat je niet moet doen: eraan prutsen of proberen uit te knijpen. Dat kan voor littekens of infecties zorgen. Wie ze om esthetische redenen wil laten verwijderen, kan dat wel laten doen via laser of kleine chirurgische behandelingen.

Meestal is het dus niks om je zorgen over te maken, maar bij plots nieuwe of vreemde vlekjes geldt altijd: laat er even een dokter naar kijken. Liever gerustgesteld dan onnodig ongerust.

Volgens de Britse apotheeksite MedExpress zou twee derde van de mannen met erectieproblemen aangeven dat porno er iets mee te maken heeft. De reden? Wie vaak pornografische beelden bekijkt, zou op den duur ongevoeliger worden voor echte seksuele prikkels, wat het moeilijker maakt om opgewonden te raken of een erectie te behouden.

De discussie kreeg extra aandacht nadat presentator Ore Oduba onlangs vertelde over zijn dertig jaar durende pornoverslaving, die volgens hem zijn leven “compleet verwoestte”. Zijn verhaal legde een groter probleem bloot: jonge mensen die al op erg jonge leeftijd toegang krijgen tot expliciete content.

Uit het onderzoek blijkt dat 82 procent van de Britse mannen porno kijkt, en dat een derde al vóór hun vijftiende voor het eerst volwassen content zag. Meer dan de helft zegt dat het hun relaties negatief heeft beïnvloed, en 62 procent geeft toe dat hun mentale gezondheid eronder lijdt, met gevoelens van schuld, schaamte en zelfs verslaving tot gevolg.

Wat extra verontrustend is: een deel van de respondenten bekent porno te kijken op ongepaste plaatsen – van het werk tot in openbare toiletten of zelfs op het openbaar vervoer.

“Als mensen porno beginnen te kijken op publieke plekken, wijst dat op afhankelijkheid,” zegt dr. Sophie Dix van MedExpress. “Overmatig gebruik zorgt voor desensitisatie: je hebt steeds meer en extremer materiaal nodig om hetzelfde gevoel te krijgen, wat op termijn tot seksuele én mentale problemen kan leiden.”

In België bestaan gelijkaardige hulplijnen voor wie worstelt met pornoverslaving. Bij De Druglijn kan je anoniem en gratis terecht via chat of telefoon voor advies en begeleiding.