1. Gebrek aan voldoening: Als een van jullie regelmatig ontevreden is na seksuele activiteiten, kan dit wijzen op een dieperliggend probleem. Het kan variëren van fysieke ongemakken tot emotionele afstandelijkheid, maar het is belangrijk om dit patroon te herkennen en te adresseren.
2. Gebrek aan eerlijkheid: Intimiteit zou een ruimte van openheid en kwetsbaarheid moeten zijn. Als je je niet vrij voelt om je diepste verlangens, zorgen en fantasieën te delen, kan dit een teken zijn van onderliggende communicatieproblemen of emotionele blokkades.
3. Gebrek aan respect voor grenzen: Elkaar respecteren betekent ook elkaars grenzen erkennen en respecteren, zowel binnen als buiten de slaapkamer. Als een partner voortdurend over jouw grenzen heen gaat of niet serieus neemt, is dat een red flag voor de gezondheid van de relatie.
4. Verminderde interesse in seks: Seksuele verlangens kunnen fluctueren, maar een plotselinge en aanhoudende afname in interesse kan wijzen op problemen zoals stress, hormonale onbalans of emotionele ontevredenheid. Het is essentieel om deze veranderingen in verlangen te onderzoeken en te begrijpen wat erachter zit.
5. Beperkt begrip van seksualiteit: Seks is veel meer dan alleen fysieke handelingen; het omvat emotionele verbondenheid, intimiteit en plezier. Als een van jullie een beperkt begrip heeft van seksualiteit en wat het kan omvatten, kan dit leiden tot onvervulde behoeften en misverstanden.
6. Het ontwijken van gesprekken over seks: Communicatie is de sleutel tot het opbouwen van een gezonde en bevredigende seksuele relatie. Als jullie beiden het vermijden om openlijk over seks te praten, kan dit leiden tot onderdrukte emoties, onopgeloste conflicten en een gebrek aan verbondenheid.

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.