Sommigen vinden het beeld seksistisch of provocerend op de verkeerde manier. De kritiek? Dat de cover inspeelt op de ‘male gaze’ of een soort Andrew Tate-fantasie uitstraalt.
Maar er is ook een grote groep die het net anders leest. Veel fans wijzen op de satirische insteek: het beeld speelt overduidelijk met machtsverhoudingen, maar draait ze tegelijk ook om. Zeker in combinatie met de release van haar nieuwste single 'Manchild', waarin Carpenter zich uitspreekt over infantiel gedrag bij mannen, lijkt de cover allesbehalve toeval.
Ook wordt er benadrukt dat er niets mis is met het vieren van je eigen seksualiteit, zolang je er zelf controle over hebt. En die controle, die straalt Carpenter uit. Het is cheeky, zelfbewust, en bold.
Sabrina zelf lijkt zich weinig aan te trekken van de ophef. In een interview met Rolling Stone zei ze: “It’s always funny when people complain… But those are the songs that you’ve made popular. Clearly you love sex. You’re obsessed with it." Met andere woorden: Sabrina weet wat ze doet.
Laat maar komen dat album op 23 augustus!
