Familieleden en vrienden van David Baerten, die zichzelf Ragnar le Fou noemt op social media, waren dagenlang in de veronderstelling dat hun dierbare was overleden. Ze plaatsten rouwberichten op de social media-kanalen van David en zaten in zak en as. “Rust in vrede papa. Ik zal nooit stoppen met aan je denken”, schreef zijn eigen dochter.

Afgelopen zondag zou de begrafenis van David plaatsvinden. Maar toen de aanwezigen zich eenmaal hadden verzameld en ze een helikopter zagen verschijnen, schrokken ze zich rot. In het voertuig bleek namelijk niemand minder dan de ‘overleden’ David te zitten.

De man legt in een TikTok-video uit dat hij de actie bedacht om zijn familie, waarvan slechts een deel naar de uitvaart kwam, een lesje te leren. “Ik word nooit ergens voor uitgenodigd. Niemand ziet me. We zijn allemaal uit elkaar gegroeid, en nooit meer samen. Ik voelde me niet gewaardeerd. Ik zag ook dat mijn dochter zo niet wilde leven. Daarom wilde ik ze een levensles geven, en ze laten zien dat je niet moet wachten tot iemand dood is om daarmee af te spreken.”

Voor het onderzoek moesten deelnemers naar een horrorfilm kijken terwijl hun hartslag, zuurstofinname en kooldioxide-uitstoot werden gemeten. En wat blijkt? Na negentig minuten naar een horrorfilm te hebben gekeken, kun je flink wat calorieën verliezen. Dat komt door de verhoogde hartslag die je vanwege de spanning kunt hebben, net zoals een adrenalineboost en stressgerelateerd energieverbruik.

Voor het onderzoek werden specifieke horrorfilms ingezet. Zo bleek dat mensen bij het zien van ‘The Shining’ zo’n 184 calorieën verbrandden, terwijl het bij kijkers van ‘Jaws’ om 161 calorieën en kijkers van ‘The Exorcist’ om 158 calorieën ging. Voor jouw beeldvorming: om 184 calorieën te verbranden moet je ongeveer 30 tot 35 minuten stevig wandelen.

De wedstrijd heet Space Out Competition en laat deelnemers samenkomen om negentig minuten niks te doen. En met niks bedoelen we ook echt niks. Het is zelfs niet toegestaan om in slaap te vallen.

Alle deelnemende kandidaten worden tijdens de competitie met een hartslagmeter beoordeeld op hoe kalm en stabiel hun hartslag blijft. Degene met de beste resultaten én de meeste stemmen van het toekijkende publiek, wint de wedstrijd.

Het initiatief werd in 2014 in het leven geroepen door de kunstenaar Woopsyang, die het lanceerde als een openbaar kunstproject om in te gaan op de intense werkcultuur van Zuid-Korea en om de mentale rust te bevorderen.