Verslavingsgevoeligheid verwijst naar de neiging om verslaafd te raken aan bijv. alcohol, drugs, junkfood, gokken... In dit artikel bespreken we enkele van de kenmerken van verslavingsgevoeligheid en hoe je kunt herkennen of je verslavingsgevoelig bent.
Familiegeschiedenis
Een van de belangrijkste risicofactoren voor verslaving is een familiegeschiedenis van verslaving. Als je ouders, grootouders of andere familieleden verslaafd zijn aan alcohol, drugs of gokken, dan heb je zelf ook een hoger risico om verslaafd te raken. Dit komt doordat verslaving deels genetisch bepaald is en doorgegeven kan worden via familieleden.
Impulsiviteit en beloningsgevoeligheid
Mensen die impulsief zijn en een hoge beloningsgevoeligheid hebben, zijn vaak meer geneigd om verslaafd te raken. Impulsiviteit kan leiden tot het nemen van risico's en het negeren van de mogelijke gevolgen van verslavend gedrag. Mensen met een hoge beloningsgevoeligheid hebben meer kans om op zoek te gaan naar nieuwe, opwindende ervaringen, waaronder die met potentieel verslavende stoffen of gedragingen.
Stress
Stressvolle gebeurtenissen en traumatische ervaringen kunnen ook bijdragen aan verslavingsgevoeligheid. Mensen die stress ervaren kunnen op zoek gaan naar manieren om zichzelf te kalmeren of te verdoven, en verslavende stoffen of gedragingen kunnen daarvoor gebruikt worden.
Sociale omgeving
De sociale omgeving waarin iemand zich bevindt kan ook bijdragen aan verslavingsgevoeligheid. Als mensen in een omgeving zijn waarin drugsgebruik, alcoholmisbruik of ander verslavend gedrag de norm is, kan het moeilijk zijn om te weerstaan aan deze druk en niet mee te doen.
Hoe herken je dat je verslavingsgevoelig bent?
Als je je zorgen maakt dat je verslavingsgevoelig bent, zijn er een aantal signalen om op te letten:
- Je voelt je vaak aangetrokken tot risicovol gedrag, zoals drugsgebruik, overmatig drinken, gokken of roekeloos rijden.
- Je hebt moeite om je impulsen te beheersen, zoals het eten van junkfood, roken of online gokken.
- Je hebt al eerder verslavingsproblemen gehad, of je hebt een familiegeschiedenis van verslaving.
- Je ervaart veel stress of hebt traumatische ervaringen gehad die je moeilijk kan verwerken.
- Je merkt dat je steeds meer nodig hebt om dezelfde beloning of kick te krijgen, wat kan wijzen op een opbouwende tolerantie voor een stof of gedrag.
- Je hebt moeite om te stoppen met het gebruik van een stof of gedraging, zelfs als je weet dat het schadelijk is voor je gezondheid, relaties, werk of financiën.
- Je hebt ontwenningsverschijnselen als je stopt met het gebruik van een stof, zoals trillen, zweten, misselijkheid, prikkelbaarheid of angst.
Als je een of meer van deze signalen herkent, is het belangrijk om professionele hulp te zoeken om te voorkomen dat je verslavingsproblemen verergeren. Verslaving is iets zeer complex en gaat niet vanzelf over, maar met de juiste behandeling kan het worden beheerd en overwonnen.
Het is belangrijk om te onthouden dat verslavingsgevoeligheid geen veroordeling is tot een leven van verslaving. Door bewust te zijn van je risico's en hulp te zoeken als dat nodig is, kun je stappen zetten om een gezonder en evenwichtiger leven te leiden.
Er zijn verschillende organisaties in Vlaanderen die hulp bieden bij verslavingsproblemen. Hier zijn enkele opties:
- De DrugLijn: Dit is een gratis en anonieme hulplijn waar je terecht kunt voor informatie, advies en ondersteuning bij problematisch middelengebruik.
- JAC's: Jongeren Advies Centra bieden informatie en advies over verschillende onderwerpen, waaronder verslaving. JAC's zijn er voor jongeren tussen 12 en 25 jaar en je kunt er terecht zonder afspraak.
- Awel: Ook bij Awel kan je terecht als je met vragen zit. Elk gesprek is gratis en anoniem.
Het is belangrijk om te weten dat er altijd hulp beschikbaar is en dat je er niet alleen voor staat. Als je problemen ervaart met verslaving, aarzel dan niet om hulp te zoeken bij een van deze organisaties of bij je huisarts. Praten met vrienden, familie of leerkrachten kan ook al een goede eerste stap zijn.
Waarom zoveel studenten zich plots ‘sociaal uitgeput’ voelen
Iedereen kent het: je bent nog maar net klaar met les, en iemand vraagt “kom je mee naar de Overpoort vanavond?”… en je lichaam schreeuwt nee. Niet omdat je geen zin hebt in je vrienden, maar omdat je hoofd aanvoelt alsof het net drie groepswerken, twee familiefeesten en een ongevraagd kotbezoek tegelijk heeft overleefd.
Het constante “aanstaan” breekt je af
Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.
De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit
Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.
Smartphone = ook sociaal contact
Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.
Het is oké om even op pauze te duwen
Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.
Dit zijn de vijf dingen die mannen nodig hebben voor een ‘normale’ erectie
Erectieproblemen klinken misschien als iets voor “later”, maar nope, het kan eigenlijk op elke leeftijd gebeuren. En spoiler: het ligt bijna nooit aan je partner of hoe aantrekkelijk je iemand vindt.
Een ‘normale’ erectie vraagt namelijk samenwerking tussen vijf dingen: je brein, hormonen, zenuwen, bloedvaten en spieren. Als één van die schakels verstoord raakt, kan dat al voor problemen zorgen.
Volgens urologen Justin Houman en Jay Amin spelen vooral bloedcirculatie en zenuwfunctie een grote rol. Slechte bloeddoorstroming door roken, hoge cholesterol of te weinig beweging is een veelvoorkomende boosdoener. Ook diabetes, overgewicht of medicatie kunnen roet in het eten gooien.
Daarnaast kan stress of prestatiedruk de situatie verergeren. “Veel mannen denken dat het ligt aan een gebrek aan aantrekking, maar dat is zelden zo,” zegt Houman. “Het gaat meestal om een medisch of mentaal probleem.”
De oplossing? Vaak begint het met simpele lifestyle-aanpassingen: beter slapen, minder alcohol, stoppen met roken en regelmatig sporten. Bij aanhoudende klachten is het slim om langs te gaan bij een huisarts of uroloog, want erectieproblemen kunnen ook een waarschuwing zijn voor hartproblemen.
En misschien wel het belangrijkste: praten helpt. Onderzoek toont dat mannen die open communiceren met hun partner minder last hebben van erectieproblemen of er sneller van herstellen.
Ontdek meer
Celebrate with us!
Deze celebs verjaren binnenkort!
- 20/11 Joe Biden
- 20/11 Fabrizio Tzinaridis
- 21/11 Hanna Mensink
- 21/11 Russo
- 21/11 Carly Rae Jepsen