Met ‘Standing Sideways’ willen de studenten zoveel mogelijk mensen in contact brengen met diverse boardsports als surfskate, skateboarden of skimboarden. Dat doen ze door initiatielessen en demo’s van echte pro’s aan te bieden. Daarnaast voorzien ze tal van andere activiteiten. Je uitleven op een miniramp, trampoline-boarden of een wakeboard-demo meepikken? Het kan allemaal!

Er vallen ook prijzen te winnen. Enkele sportclubs en reisorganisaties zakken af naar het evenement en vertellen welke boardsporten zij in petto hebben voor jong en oud. Zo zal onder andere Surfblend aanwezig zijn met 900 euro aan reischeques en goodiebags!

De volledige opbrengst van het evenement wordt integraal gedoneerd aan ‘To Walk Again’. Een vzw die mensen met een fysieke beperking ondersteunt op vlak van sport en beweging. De vzw helpt deze mensen revalideren, om zo (opnieuw) te kunnen genieten van hun eigen kunnen.

Wil jij er graag bij zijn? Dan verwelkomen de studenten je graag op 22 april aan het skatepark en sportstrand van de Blaarmeersen in Gent!

Fitnessclubs zeggen dat ze de kosten niet anders kunnen opvangen. Veel sporters zijn teleurgesteld, want net nu steeds meer jongeren proberen sporten vol te houden, wordt het opnieuw duurder. En dat terwijl onderzoek al jaren zegt dat investeren in beweging uiteindelijk minder kost voor de gezondheidszorg.

De sportsector noemt het dan ook “contraproductief”, maar de maatregel blijft staan. Wanneer de nieuwe prijzen precies ingaan, wordt binnenkort duidelijk.

OMAD betekent letterlijk dat je al je calorieën in één maaltijd propt. Je eet bijvoorbeeld pas om 18u, en de rest van de dag drink je alleen water, koffie of thee. Het idee komt uit intermittent fasting, maar dan in de meest extreme vorm.

Wat gebeurt er in je lichaam bij OMAD?

Tijdens 22 uur niet eten schakelt je lichaam over op energiebesparing. Je cortisol stijgt licht, je bloedsuiker gaat sterker schommelen en je energie kan meer ups en downs hebben. De reactie verschilt sterk per persoon: sommige mensen ervaren meer rust en focus, anderen merken net brain fog of dipjes.

De wetenschap achter energie en concentratie
Je hersenen werken het liefst op een stabiele aanvoer van glucose. Eén grote maaltijd zorgt voor een flinke piek, waarna je bloedsuiker sneller kan terugvallen. Dat verklaart waarom sommige mensen zich na OMAD prima voelen, terwijl anderen meer vermoeidheid of concentratieverlies rapporteren. Het is geen zwart-witverhaal, maar een kwestie van metabole flexibiliteit.

En wat met sporten?
Je spieren hebben meerdere eiwitprikkels per dag nodig om muscle protein synthesis te activeren. Wetenschappelijk onderzoek toont al jaren dat je 3 à 4 momenten nodig hebt om je spieren optimaal te laten herstellen. Met één maaltijd krijg je maar één grote prikkel, waardoor spiergroei en herstel minder efficiënt kunnen verlopen. Dat maakt OMAD niet onmogelijk voor sporters, maar wel uitdagender: alles hangt af van hoe goed je die ene maaltijd kan vullen met voldoende eiwitten, calorieën en micronutriënten.

Hormonen en energiebalans

Je honger-en-verzadigingshormonen (ghreline en leptine) worden tijdens OMAD volledig ontregeld. Honger- en verzadigingshormonen zoals leptine en ghreline reageren sterk op lange vastperiodes. Sommige mensen ervaren daardoor net minder snackdrang, anderen voelen zich juist “uitgehongerd. Zeker bij vrouwen kan langdurig te weinig energie leiden tot cyclusproblemen, mood swings en een hogere stressbelasting. Wetenschappelijke reviews tonen dat extreme vastschema’s zelden stabiel blijven: de meeste mensen belanden op termijn in een cyclus van streng vasten, cravings en later overeten.

Verlies je gewicht met OMAD?

Mensen vallen vaak af met OMAD omdat ze onbewust minder calorieën eten. Korte termijn werkt dat, maar studies tonen dat het risico op spierverlies hoger ligt als je al je voedingsstoffen in één maaltijd moet proppen. Een trager metabolisme kan op termijn ook zorgen dat het gewicht makkelijker terugkomt zodra je weer anders gaat eten.

Zijn er betere alternatieven?
Mildere fasting­schema’s, zoals 12–12 of 14–10, zijn beter onderzocht en hebben veel van dezelfde voordelen (meer structuur, minder grazen doorheen de dag) zonder het nadeel dat je alles in één maaltijd moet binnenkrijgen. Voor de meesten is dat haalbaarder en minder belastend.

Conclusie
OMAD is niet per se ongezond, maar ook niet de shortcut die het soms lijkt. Het kan werken voor wie zich goed voelt bij lange vastperiodes, maar het vraagt een sterke maaltijdplanning en een lichaam dat er goed op reageert. De beste aanpak blijft diegene die je energie, herstel en voedingsstoffen in balans houdt en die je ook op lange termijn kan volhouden.