Het begint eigenlijk al vóór je iets zegt. Check eerst even bij jezelf wat precies pijn deed. Was het een opmerking, een actie, een moment waarop je je in de steek gelaten voelde? Hoe duidelijker jij het snapt, hoe makkelijker je het kan uitleggen.

En dan: keep it calm. Je hoeft geen lange monoloog te droppen, maar iets als “Hé, mag ik even iets zeggen? Iets dat mij wat raakte…” zet al de toon. Het is zacht, maar duidelijk. Vertel wat er gebeurde, hoe het voelde en waarom. Focus op jezelf, niet op “jij deed dit, jij deed dat”. Je vermijdt meteen dat de ander in verdedigingsmodus schiet.

Maar soms… gebeurt dat alsnog. De ander wordt defensief. Dat kan omdat ze zich schuldig voelen, omdat ze schrikken of omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Als dat gebeurt, blijf dan rustig en herhaal de kern: dat je dit zegt omdat je de vriendschap belangrijk vindt, niet om drama te creëren. Iets als: “Ik wil geen ruzie, ik wil gewoon dat je weet hoe het voor mij voelde.”

Laat ze ook even ademen. Soms zakt de defensiviteit als ze merken dat jij niet aan het aanvallen bent. En als het gesprek echt vastloopt? Zeg dat je er later op kan terugkomen wanneer jullie allebei wat rustiger zijn. Dat is niet wegwandelen, maar volwassen communiceren.

En laat ruimte voor hun reactie. Misschien wisten ze het gewoon niet. Misschien bedoelden ze het totaal niet zo. Soms valt er meteen een “wow, sorry”, soms moet iemand het even laten bezinken. Allebei oké.

Het punt is: je kan perfect zeggen dat iemand je gekwetst heeft zonder dat het escaleert. Uiteindelijk draait vriendschap om veiligheid, eerlijkheid en kunnen zeggen wat je voelt zonder judged te worden. En vaak wordt jullie band er net sterker van.

Volgens hem blijft hun honeymoonfase al tweeënhalf jaar duren. Lekker rustig natuurlijk, zeker als je de grootste popster ter wereld date en een leger Swifties klaarstaat om je op te eten als je één verkeerde move maakt.

Maar datingexperts trekken hun wenkbrauw op. Volgens therapeut en auteur John Kim, bekend als ‘The Angry Therapist’, kan een relatie zonder conflicten zelfs een red flag zijn. "Als je nooit ruzie maakt, houdt minstens één persoon iets in", zegt hij. "Je blijft mens. Er zijn altijd meningsverschillen."

Ruzie hoeft volgens hem niet dramatisch te zijn, maar wel nodig. Discussies tonen hoe iemand reageert onder stress, wat hen triggert en hoe jullie écht communiceren.

Kim waarschuwt dat koppels die alles vermijden, risico lopen om stilletjes frustraties op te stapelen. Kleine irritaties worden dan plots grote issues, net omdat ze nooit uitgesproken zijn. "Je partner kent dan alleen de ge-editte versie van jou, niet wie je echt bent."

Zijn advies: leer ruzie maken zonder elkaars karakter onderuit te halen. Blijf in het gesprek, ook als het ongemakkelijk is. Niet meteen weglopen, niet dreigen met vertrekken, en niet in je hoofd al swipen naar een upgrade.

Micro-sleep gebeurt wanneer je extreem vermoeid bent: je hersenen schakelen heel even uit, van een fractie van een seconde tot wel 30 seconden. Je ogen kunnen zelfs open blijven, maar je brein neemt niks meer op. Het is letterlijk een kortsluiting door slaaptekort.

De dokter legt uit dat micro-sleeps vooral voorkomen na 24 uur wakker blijven. En wat nog straffer is: na zo’n periode zonder slaap functioneer je ongeveer even slecht als iemand die dronken achter het stuur kruipt. In België wordt slaperigheid dan ook officieel gezien als een van de grootste gevaren in het verkeer. Jaarlijks gebeuren er volgens VIAS tientallen ernstige ongevallen door vermoeidheid achter het stuur, vaak omdat mensen zo’n micro-sleep niet voelen aankomen.

Zeker bij jobs met lange shifts, zoals zorgpersoneel, kan dat keihard toeslaan. De dokter zegt daarover: “Je ogen kunnen open zijn, maar je hersenen staan uit. En stel je voor dat je in die staat een operatie moet doen.” Yikes.

Hoe voorkom je dit? Slaap. En liefst genoeg. Belgische slaapexperts raden gemiddeld 7 tot 9 uur per nacht aan. Minder dan 4,5 uur per nacht zorgt op termijn voor concentratieproblemen, geheugenissues en een algemeen mentaal dipje.

Blijf je ondanks alles slecht slapen? Dan bestaat er ook de zogenaamde 333-regel: als je drie nachten per week, drie weken lang, minstens 30 minuten wakker ligt voor je in slaap valt, is het tijd om professionele hulp te zoeken.

Dus ja: je favoriete serie nog even uitkijken is verleidelijk, maar je veiligheid én je brein gaan je dankbaar zijn als je toch op tijd onder de lakens kruipt.