De Britse journaliste Eleanor Noyce schreef in Metro dat ze na haar diagnose vaak te horen kreeg: “Oh ja, dat heeft iedereen tegenwoordig.” Maar volgens haar is dat precies het probleem: ADHD wordt steeds vaker gezien als een persoonlijkheidstrek in plaats van een echte neuro-ontwikkelingsstoornis.

Een studie van University College London toonde aan dat het aantal diagnoses tussen 2000 en 2018 twintig keer is gestegen, en dat het aantal voorschriften voor medicatie bij jonge mannen zelfs bijna vervijftigvoudigd is. Toch blijven vrouwen vaak onder de radar: naar schatting meer dan de helft van de vrouwen met ADHD krijgt nooit een officiële diagnose.

Experts benadrukken dat ADHD veel verder gaat dan “snel afgeleid zijn”. Het beïnvloedt concentratie, geheugen, emoties en sociale interacties, en heeft een duidelijke impact op werk, school en relaties.

Volgens psycholoog Dr. Andrea van Clinical Partners is het grootste verschil dat ADHD-symptomen altijd aanwezig zijn: niet alleen op drukke dagen of tijdens examenstress. “De symptomen zijn hardnekkig, vergaand en hebben een sterke invloed op het dagelijks functioneren,” legt ze uit.

Toch snappen specialisten wel waarom mensen sneller denken dat ze het hebben. Door onze continue blootstelling aan schermen, social media en multitasking lijkt onze aandachtsspanne korter dan ooit. “De menselijke hersenen zijn niet gemaakt voor de constante prikkels van vandaag,” zegt Dr. Andrea.

Kort samengevat: dat je af en toe verstrooid bent, betekent niet dat je ADHD hebt, maar dat we collectief wat overprikkeld zijn, dat is wél duidelijk.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.

Een ‘normale’ erectie vraagt namelijk samenwerking tussen vijf dingen: je brein, hormonen, zenuwen, bloedvaten en spieren. Als één van die schakels verstoord raakt, kan dat al voor problemen zorgen.

Volgens urologen Justin Houman en Jay Amin spelen vooral bloedcirculatie en zenuwfunctie een grote rol. Slechte bloeddoorstroming door roken, hoge cholesterol of te weinig beweging is een veelvoorkomende boosdoener. Ook diabetes, overgewicht of medicatie kunnen roet in het eten gooien.

Daarnaast kan stress of prestatiedruk de situatie verergeren. “Veel mannen denken dat het ligt aan een gebrek aan aantrekking, maar dat is zelden zo,” zegt Houman. “Het gaat meestal om een medisch of mentaal probleem.”

De oplossing? Vaak begint het met simpele lifestyle-aanpassingen: beter slapen, minder alcohol, stoppen met roken en regelmatig sporten. Bij aanhoudende klachten is het slim om langs te gaan bij een huisarts of uroloog, want erectieproblemen kunnen ook een waarschuwing zijn voor hartproblemen.

En misschien wel het belangrijkste: praten helpt. Onderzoek toont dat mannen die open communiceren met hun partner minder last hebben van erectieproblemen of er sneller van herstellen.