Carrière

• “Vraag me 10 dingen die ik leuk vind en waarin ik goed ben, en suggereer 5 richtingen die bij me passen.”

• “Ik moet solliciteren bij [bedrijf]. Welke vragen kan ik verwachten in het interview?”

Wellness

• “Analyseer mijn workout en zeg wat goed gaat en wat ontbreekt.”

• “Dit is het menu van mijn studentenrestaurant, maak er een gezond weekplan mee.”

• “Ik heb 10 minuten voor mijn volgende les. Welke snelle stretches of ademhalingsoefeningen kan ik doen om me terug te focussen?”

Gewoontes & Planning

• “Ik heb deze vaste afspraken. Maak een realistisch weekschema mét vrije tijd.”

• “Welke microgewoontes kan ik proberen om [doel] te ondersteunen?”

Social Life

• “Ik wil leuke icebreakers voor [situatie]. Help me iets speels te bedenken.”

• “Wat is een goed cadeau voor [persoon] die houdt van [hobby], budget: €20?”

Travel

• “Ik ben [aantal dagen] in [stad]. Wat moet ik écht doen als [mijn interesses] zijn?”

• “Maak een minimalistische paklijst voor [stad] in [seizoen].”

• “Kan je een budget maken voor een trip naar [stad] met [aantal] personen en hoeveel iedereen ongeveer moet voorzien?”

Nice to know

• “Vertaal deze zin naar [taal], leg de uitspraak uit en geef me extra nuttige zinnetjes voor onderweg.”

Kortom: je hoeft AI niet alleen te gebruiken om essays te redden. Het kan ook je kotleven, vakanties en zelfs je stresslevels wat meer onder controle brengen. En is dat niet net waar studenten nood aan hebben?

Het begint eigenlijk al vóór je iets zegt. Check eerst even bij jezelf wat precies pijn deed. Was het een opmerking, een actie, een moment waarop je je in de steek gelaten voelde? Hoe duidelijker jij het snapt, hoe makkelijker je het kan uitleggen.

En dan: keep it calm. Je hoeft geen lange monoloog te droppen, maar iets als “Hé, mag ik even iets zeggen? Iets dat mij wat raakte…” zet al de toon. Het is zacht, maar duidelijk. Vertel wat er gebeurde, hoe het voelde en waarom. Focus op jezelf, niet op “jij deed dit, jij deed dat”. Je vermijdt meteen dat de ander in verdedigingsmodus schiet.

Maar soms… gebeurt dat alsnog. De ander wordt defensief. Dat kan omdat ze zich schuldig voelen, omdat ze schrikken of omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Als dat gebeurt, blijf dan rustig en herhaal de kern: dat je dit zegt omdat je de vriendschap belangrijk vindt, niet om drama te creëren. Iets als: “Ik wil geen ruzie, ik wil gewoon dat je weet hoe het voor mij voelde.”

Laat ze ook even ademen. Soms zakt de defensiviteit als ze merken dat jij niet aan het aanvallen bent. En als het gesprek echt vastloopt? Zeg dat je er later op kan terugkomen wanneer jullie allebei wat rustiger zijn. Dat is niet wegwandelen, maar volwassen communiceren.

En laat ruimte voor hun reactie. Misschien wisten ze het gewoon niet. Misschien bedoelden ze het totaal niet zo. Soms valt er meteen een “wow, sorry”, soms moet iemand het even laten bezinken. Allebei oké.

Het punt is: je kan perfect zeggen dat iemand je gekwetst heeft zonder dat het escaleert. Uiteindelijk draait vriendschap om veiligheid, eerlijkheid en kunnen zeggen wat je voelt zonder judged te worden. En vaak wordt jullie band er net sterker van.