Dik twintig jaar geleden had vijf procent van de mannen die niet ouder waren dan 35 jaar last van erectiestoornissen. Nu is dat aantal gestegen naar twintig tot dertig procent. Uroloog Gunter De Win legt volgens VRT bij Radio 2 Antwerpen uit dat porno daar een oorzaak van kan zijn. "Het gaat om mannen die bijvoorbeeld last hebben om hun kijkgedrag in te perken, die kijken om de eenzaamheid te verdrijven, die sociale activiteiten afzeggen om naar porno te kijken of niet zonder porno kunnen masturberen."

Oké, de oorzaak van veel gevallen is dus bekend. Maar hoe kom je er vanaf? De uroloog legt uit dat het niet op te lossen is met een viagrapilletje. Helemaal geen porno meer kijken dan? Dat is nou ook weer niet nodig. "Porno heeft veel positieve aspecten in de ontdekking van je eigen seksualiteit”, vervolgt Gunter De Win. “Het taboe om erover te praten moet weg. Nu zie ik zelfs jonge mannen die voor zichzelf al hebben uitgemaakt dat ze erectieproblemen hebben omdat ze porno kijken. Vaak is dat niet zo. De realiteit en factoren zijn complex."

(Photo by Dainis Graveris on Unsplash)

Het begint eigenlijk al vóór je iets zegt. Check eerst even bij jezelf wat precies pijn deed. Was het een opmerking, een actie, een moment waarop je je in de steek gelaten voelde? Hoe duidelijker jij het snapt, hoe makkelijker je het kan uitleggen.

En dan: keep it calm. Je hoeft geen lange monoloog te droppen, maar iets als “Hé, mag ik even iets zeggen? Iets dat mij wat raakte…” zet al de toon. Het is zacht, maar duidelijk. Vertel wat er gebeurde, hoe het voelde en waarom. Focus op jezelf, niet op “jij deed dit, jij deed dat”. Je vermijdt meteen dat de ander in verdedigingsmodus schiet.

Maar soms… gebeurt dat alsnog. De ander wordt defensief. Dat kan omdat ze zich schuldig voelen, omdat ze schrikken of omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Als dat gebeurt, blijf dan rustig en herhaal de kern: dat je dit zegt omdat je de vriendschap belangrijk vindt, niet om drama te creëren. Iets als: “Ik wil geen ruzie, ik wil gewoon dat je weet hoe het voor mij voelde.”

Laat ze ook even ademen. Soms zakt de defensiviteit als ze merken dat jij niet aan het aanvallen bent. En als het gesprek echt vastloopt? Zeg dat je er later op kan terugkomen wanneer jullie allebei wat rustiger zijn. Dat is niet wegwandelen, maar volwassen communiceren.

En laat ruimte voor hun reactie. Misschien wisten ze het gewoon niet. Misschien bedoelden ze het totaal niet zo. Soms valt er meteen een “wow, sorry”, soms moet iemand het even laten bezinken. Allebei oké.

Het punt is: je kan perfect zeggen dat iemand je gekwetst heeft zonder dat het escaleert. Uiteindelijk draait vriendschap om veiligheid, eerlijkheid en kunnen zeggen wat je voelt zonder judged te worden. En vaak wordt jullie band er net sterker van.

Het idee is heel basic: je zegt iets kleins tegen je partner – “Ik heb daarnet een vogel gezien” – en kijkt hoe die reageert. Als je partner dan vraagt “Welke vogel?”, “Waar dan?” of gewoon even meeleeft met je mini-verhaal, dan zit je goed. Dat betekent dat ze geïnteresseerd zijn in jouw wereld, ook al gaat het over iets totaal random.

Reageert je partner eerder met een droge “ah oké” en is het gesprek meteen gedaan? Dan zien TikTokkers dat als een red flag. Niet omdat vogels nu opeens superbelangrijk zijn, maar omdat het laat zien dat ze niet echt meebewegen met jouw kleine, dagelijkse momenten.

De Bird Theory draait dus minder om ornithologie en meer om emotionele beschikbaarheid. Kleine dingen delen en daar samen in meegaan. Dat is wat koppels dichter bij elkaar brengt.

Moraal van het verhaal: als je partner enthousiast mee babbelt over jouw vogelverhalen, dan zit je waarschijnlijk in een heel gezonde relatie. En anders? Misschien gewoon eens testen met een duif, een meeuw of een papegaai.