Uit een studie gepubliceerd in Computers in Human Behavior blijkt dat jongeren die kampen met sociale angst, uiterlijksonzekerheid of angst voor afwijzing, vaker datingapps als ‘veilig’ alternatief zien om connecties te maken. Ze vinden het makkelijker om zichzelf online te presenteren dan face-to-face.

De onderzoekers onderzochten meer dan 5.400 jongeren en ontdekten dat wie gevoeliger is voor afwijzing, ook meer risico loopt om datingapps op een ongezonde manier te gebruiken. Het idee dat apps helpen om relaties op te bouwen en jezelf beter te laten overkomen, zorgt ervoor dat sommigen bijna uitsluitend nog online contacten zoeken.

"Jongeren die onzeker zijn over hun uiterlijk of sociale skills, voelen zich extra kwetsbaar voor afwijzing. Datingapps lijken hen in eerste instantie te helpen, maar kunnen uiteindelijk leiden tot problematisch gebruik," stellen de onderzoekers.

Wat ook opviel: hoe meer iemand dacht dat datingapps hun sociale leven verbeteren, hoe groter de kans dat ze echte sociale interacties gingen vermijden. Volgens de onderzoekers zouden datingapps in de toekomst beter rekening kunnen houden met deze valkuilen en functies kunnen toevoegen die mentale gezondheid ondersteunen.

Er blijkt een aantoonbaar verband te zijn tussen humor en een beter seksleven. Dat is vooral het geval bij vrouwen, die – zo stellen onderzoekers – vaker en betere orgasmes hebben bij partners waar ze goed om kunnen lachen. Maar dat niet alleen, want als vrouwen iemand hebben die ze grappig vinden, hebben ze ook vaker seks én initiëren ze het sneller.

Waar dat mee te maken heeft? Meerdere redenen. Ten eerste creëert humor vertrouwen, vermindert het stress en zorgt het ervoor dat partners zich meer ontspannen voelen bij elkaar. Dat zorgt voor fysieke verbinding en vaak ook betere seks.

Maar er is meer, want als jij hard om een ander kan lachen, kan dat ook de band met diegene versterken, waardoor de liefde intenser aanvoelt en de seks daardoor beter is. Oftewel: win-win-situatie voor iedereen!

In totaal zijn er 13.112 actieve doctorandi, en daarvan komen er 6.653 uit het buitenland. Da’s dus nét iets meer dan de helft. Ter vergelijking: in 2018 waren dat er nog 4.725. Er is dus een stijging van maar liefst 40 procent in zeven jaar.
De KU Leuven telt al een tijdje meer buitenlandse dan Belgische doctorandi en blijft de grootste trekpleister. Ook universiteiten in Gent, Antwerpen, Brussel en Hasselt zien dat aantal elk jaar toenemen.

Hoe komt dat?

Vlaamse uniefs haalden de laatste jaren flink wat Europese onderzoeksprojecten binnen. Dat zorgt voor extra doctoraatsplaatsen, die vaak worden ingevuld door internationale onderzoekers. Veel buitenlandse studenten die hier hun master deden, blijven ook plakken voor een PhD. En eerlijk: het loon en de werkomstandigheden zijn hier gewoon beter dan op veel andere plekken.

Wat betekent dat voor Vlaamse studenten?

Dat het academische leven steeds internationaler wordt. Engels is intussen de standaardtaal in onderzoek, en samenwerken met mensen van over de hele wereld is de norm. Goed nieuws dus voor wie van plannen droomt buiten België of gewoon graag nieuwe culturen leert kennen op kot.