Niet iedereen houdt op dezelfde manier van iemand. Volgens een nieuwe studie uit Australië bestaan er vier soorten lovers, van mild tot extreem hitsig. En ja, de heetste groep doet het gemiddeld tien keer per week.

Onderzoekers aan de Australian National University bekeken hoe 809 jonge mensen in 33 landen omgaan met liefde. Ze keken naar dingen zoals hoe vaak iemand seks heeft, hoeveel obsessieve gedachten ze hebben over hun partner, en hoe intens ze hun gevoelens beleven. Het resultaat? Vier soorten lovers:

Mild lovers
Twintig procent van de mensen valt in deze categorie. Ze houden het rustig: gemiddeld twee keer per week seks, weinig drama, weinig obsessie. Opvallend: slechts één op de vier denkt dat hun partner ook écht verliefd op hen is. Deze groep bestaat vooral uit mannen.

Moderate lovers
Dit is de grootste groep, met veertig procent. Ze zijn niet extreem gepassioneerd, maar ook niet koud. Gewoon gemiddeld: een paar keer per week seks (ongeveer 2,5 keer), wel toegewijd, maar niet overdreven intens. Deze lovers houden het graag stabiel.

Intense lovers
Bijna één op de drie behoort tot deze categorie. Denk: smoorverliefd, alles draait om hun partner, veel commitment, veel denken aan de ander. Seks? Ongeveer drie keer per week. En hier zijn net iets meer vrouwen (60%) dan mannen te vinden.

Libidinous lovers
En dan heb je de freaks in the sheets, negen procent van de mensen. Deze lovers gaan all-in: gemiddeld tien keer per week seks, en sommigen tikken zelfs de twintig aan. Ze zijn extreem intens, zitten vol passie, maar voelen zich zelden angstig of depressief. En opvallend: veel van hen zijn serieus verliefd, ook als ze niet samenwonen.

Onderzoeker Adam Bode zegt hierover: “We houden allemaal anders van iemand. Dit helpt om te begrijpen hoe liefde werkt en waarom we soms totaal verschillend omgaan met relaties.”

Dus, herken jij jezelf (of je partner) in één van deze types?

Het begint eigenlijk al vóór je iets zegt. Check eerst even bij jezelf wat precies pijn deed. Was het een opmerking, een actie, een moment waarop je je in de steek gelaten voelde? Hoe duidelijker jij het snapt, hoe makkelijker je het kan uitleggen.

En dan: keep it calm. Je hoeft geen lange monoloog te droppen, maar iets als “Hé, mag ik even iets zeggen? Iets dat mij wat raakte…” zet al de toon. Het is zacht, maar duidelijk. Vertel wat er gebeurde, hoe het voelde en waarom. Focus op jezelf, niet op “jij deed dit, jij deed dat”. Je vermijdt meteen dat de ander in verdedigingsmodus schiet.

Maar soms… gebeurt dat alsnog. De ander wordt defensief. Dat kan omdat ze zich schuldig voelen, omdat ze schrikken of omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Als dat gebeurt, blijf dan rustig en herhaal de kern: dat je dit zegt omdat je de vriendschap belangrijk vindt, niet om drama te creëren. Iets als: “Ik wil geen ruzie, ik wil gewoon dat je weet hoe het voor mij voelde.”

Laat ze ook even ademen. Soms zakt de defensiviteit als ze merken dat jij niet aan het aanvallen bent. En als het gesprek echt vastloopt? Zeg dat je er later op kan terugkomen wanneer jullie allebei wat rustiger zijn. Dat is niet wegwandelen, maar volwassen communiceren.

En laat ruimte voor hun reactie. Misschien wisten ze het gewoon niet. Misschien bedoelden ze het totaal niet zo. Soms valt er meteen een “wow, sorry”, soms moet iemand het even laten bezinken. Allebei oké.

Het punt is: je kan perfect zeggen dat iemand je gekwetst heeft zonder dat het escaleert. Uiteindelijk draait vriendschap om veiligheid, eerlijkheid en kunnen zeggen wat je voelt zonder judged te worden. En vaak wordt jullie band er net sterker van.

Het idee is heel basic: je zegt iets kleins tegen je partner – “Ik heb daarnet een vogel gezien” – en kijkt hoe die reageert. Als je partner dan vraagt “Welke vogel?”, “Waar dan?” of gewoon even meeleeft met je mini-verhaal, dan zit je goed. Dat betekent dat ze geïnteresseerd zijn in jouw wereld, ook al gaat het over iets totaal random.

Reageert je partner eerder met een droge “ah oké” en is het gesprek meteen gedaan? Dan zien TikTokkers dat als een red flag. Niet omdat vogels nu opeens superbelangrijk zijn, maar omdat het laat zien dat ze niet echt meebewegen met jouw kleine, dagelijkse momenten.

De Bird Theory draait dus minder om ornithologie en meer om emotionele beschikbaarheid. Kleine dingen delen en daar samen in meegaan. Dat is wat koppels dichter bij elkaar brengt.

Moraal van het verhaal: als je partner enthousiast mee babbelt over jouw vogelverhalen, dan zit je waarschijnlijk in een heel gezonde relatie. En anders? Misschien gewoon eens testen met een duif, een meeuw of een papegaai.