Het idee is simpel: elk kledingstuk en accessoire krijgt een score. Basics zoals een witte T-shirt of klassieke jeans zijn één punt waard. Statement pieces – denk opvallende schoenen, een kleurrijke tas of een funky blouse – scoren twee punten. De bedoeling is om tussen de 7 en 10 punten te eindigen, met 7 of 8 als sweet spot. Minder dan 6 oogt te basic, meer dan 10 wordt vaak net iets té.

Een snelle jeans-en-T-shirt-look haalt amper drie punten. Maar voeg je een jeans met grommets, wat gouden juwelen en een paar opvallende zonnebrillen toe, dan zit je meteen rond de zeven, zonder dat het too much wordt.

Volgens modeblogger Stephanie Conklin draait het allemaal om visuele interesse: texturen, kleuren en vormen tillen je outfit naar een hoger niveau. En vooral: overdenken hoeft niet meer.

In een tijd waarin alles onzeker voelt kiezen steeds meer jongeren voor een uniforme stijl. Minder keuzestress, meer brainspace. Career coach Amanda Augustine noemt het zelfs een slimme work hack, terwijl psychotherapeute Eloise Skinner benadrukt hoe rustgevend het kan zijn om je stijl te standaardiseren.

Of je nu all-in gaat of gewoon sneller een outfit wil kiezen: met de 7-point rule sta je minder te twijfelen, en meer te shinen.

Tijdens een orgasme loopt het nog verder uit de hand: je lichaam gooit dopamine, oxytocine en endorfines in het rond. Dat zijn dezelfde stoffen die vrijkomen wanneer je een goede workout afrondt, of een warme chocolatine binnenwerkt na een lange lesdag. Resultaat? Dat ultra-relaxte, 'ik kan de wereld aan'-gevoel achteraf.

Maar da’s niet alles: bepaalde delen van je brein gaan zelfs even op vliegtuigmodus. De zones die verantwoordelijk zijn voor stress en controle dimmen tijdelijk, waardoor overthinkers eindelijk eens niet over alles piekeren. Je pleasure-, emotie- en fantasiecentra? Die draaien net op volle kracht.

Goed nieuws: je hoeft geen acrobatische standjes of TikTok-seks-hypes te proberen om dit effect te voelen. Een degelijk orgasme, solo of met iemand anders, is genoeg om je hersenen een mentale mini-vakantie te geven.

En zelfs als je niet in de mood bent, kan simpele aanraking al helpen. Seksuoloog Gigi Engle wijst op “touch starvation”: mensen die te weinig fysiek contact krijgen, voelen dat mentaal én fysiek. Een stevige knuffel kan je lichaam al in co-regulatie brengen: je zenuwstelsel gaat dan letterlijk mee in de rustige cadans van de ander.

Conclusie? Je brein houdt van seks, maar ook van aanraking in het algemeen. Dus ja: soms is een knuffel, een stoeipartijtje of een solo-moment precies wat je koppie nodig heeft.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.