Volgens Ward betekent dit in feite dat je partner minder gevoelens voor jou heeft dan jij voor hen. “Ze zeggen het niet om je gevoelens te sparen, maar om hun eigen schuldgevoel te verzachten,” legt ze uit. Het is een manier om hun toekomstige gedrag goed te praten, zodat ze zich minder schuldig voelen als ze je uiteindelijk kwetsen.

Ward benadrukt dat als iemand echt om je geeft en een toekomst met je ziet, ze zich niet druk maken over je ‘pijnigen’ – want dan ben jij gewoon een prioriteit. Als je deze woorden hoort, is het volgens haar tijd om serieus na te denken over je relatie.

“Als iemand je waarschuwt, luister dan goed en bescherm je hart, zegt ze. Als je op het punt staat gedumpt te worden of twijfelt aan je relatie, laat het je niet ontmoedigen. Ward deelt ook een simpele ‘hack’ om aantrekkelijker over te komen als je weer gaat daten: de "pause and hold"-methode. Wat houdt dat in? Gewoon even wachten voordat je iets zegt of reageert. Volgens Ward maakt deze korte pauze je zelfverzekerder en creëert het een natuurlijke aantrekkingskracht. “Houd oogcontact vast voordat je wegkijkt. Pauzeer voordat je antwoordt op een vraag,” raadt ze aan.

Dus, als je ooit deze zes woorden hoort, weet je dat het tijd is om je relatie te heroverwegen. En als het toch misgaat? Geen stress, je weet nu hoe je nóg aantrekkelijker wordt voor de volgende!

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.