Sabrina kreeg het hard te verduren van muziekproducers Mike Stock, Matt Aitken en Pete Waterman. Zij noemden haar outfits en teksten “offensief” en vonden dat ze haar talent “weggooide”. Waterman had zelfs een advies: “Als je respect wil, draag dan geen string.”

Maar de 'Espresso'-zangeres reageerde scherp op de kritiek. “Mijn boodschap is altijd helder geweest: als je niet om kan met een meisje dat zelfverzekerd is in haar seksualiteit, blijf dan weg van mijn shows", klonk het. “Dit soort uitspraken zijn zo achterhaald. Vrouwen worden al decennialang afgerekend op hoe ze zich kleden of wat ze zingen. Madonna, Britney, Rihanna… en nu ik. Waarom mogen vrouwelijke artiesten hun seksualiteit niet omarmen in hun teksten, outfits en performances?”

Wat Sabrina vooral dwarszit, is hoe selectief de kritiek is. “Mensen hebben nooit iets te zeggen als ik zing over zelfzorg, body positivity of liefdesverdriet. Dat zijn ook allemaal normale dingen die een 25-jarige meemaakt,” legde ze uit. “Ze focussen alleen op het seksuele aspect van mijn shows, en dat is gewoon belachelijk.”

Voor Sabrina is het simpel: hoe ze zich kleedt en optreedt, is een vorm van zelfexpressie en zelfvertrouwen. “Het engste ter wereld is op een podium staan voor een massa mensen en doen alsof het niets is. Als mijn kleding ervoor zorgt dat ik me goed voel en zelfverzekerd ben, dan is dat wat ik moet doen.”

Ondanks de kritiek heeft Sabrina het afgelopen jaar bewezen dat ze een van de grootste artiesten van het moment is. Met zes Grammy-nominaties en een uitverkochte wereldtour, is ze niet te stoppen. Op 22 maart treedt ze op in Brussel.

Robbie noemt de beelden “provocatief”, maar benadrukt dat regisseur Emerald Fennell vooral een romance wilde neerzetten zoals we die lang niet meer gezien hebben. Niet alleen expliciete scènes dus: “Mensen verwachten dat het superrauw wordt, maar ik denk dat ze verrast zullen zijn. Het is romantischer dan provocatief.”

Toch blijven bepaalde momenten hangen. Zo omschrijft Robbie een scène waarin Heathcliff (Elordi) haar met één hand optilt en tegelijk tegen de regen beschermt. Geen seksscène, wel eentje die haar “bijna door de knieën deed zakken”.

Daarnaast gaat Robbie ook in op de controverse rond de casting. Fans vroegen zich af waarom Fennell van het originele boek afweek, maar Robbie snapt de reacties. Tegelijk gelooft ze dat iedereen overtuigd zal zijn zodra ze de film zien. Over Elordi zegt ze zelfs: “Hij ís Heathcliff. Vertrouw me maar.”

Fennell verdedigt haar keuzes: Catherine moest iemand zijn met “sterallure, complexiteit en charisma”, en volgens haar brengt Robbie dat moeiteloos mee. Dat de marketing sexy en sweaty is? Volgens beiden hoort dat bij het gevoel dat Fennell wil oproepen: films die je lijf laten reageren, of het nu door spanning, romantiek of ongemak is.

‘Wuthering Heights’ verschijnt op 13 februari 2026 in de zalen. Robbie belooft één ding: een grootse romance die “je borst doet zwellen of je even de adem beneemt”. Dat belooft.

De film neemt je mee naar Birmingham in 1940, midden in de chaos van WOII. Tommy leeft in zelfgekozen ballingschap, maar wordt gedwongen terug te keren voor zijn zwaarste confrontatie tot nu toe. Zijn familie, zijn land én zijn eigen nalatenschap staan op het spel. Kortom: het wordt intens.

Wie zit er allemaal in?
Naast Cillian Murphy duiken ook Rebecca Ferguson, Tim Roth, Sophie Rundle, Barry Keoghan en Stephen Graham op in de cast. Sterk materiaal.

De film werd geschreven door Steven Knight, de bedenker van de originele reeks, en geregisseerd door Tom Harper. Knight produceert ook mee, samen met onder meer Murphy zelf.

‘Peaky Blinders: The Immortal Man’ staat op 20 maart 2026 wereldwijd op Netflix. By order of the Peaky Blinders.