Na een avond vol pintjes en cocktails ken je het wel: je wordt wakker met een droge mond, hoofdpijn en gaten in je geheugen. Misschien moet je zelfs je vrienden vragen wat je in godsnaam gedaan hebt.

Hoe komt dat? Normaal slaan je hersenen herinneringen op in twee stappen. Eerst zet de prefrontale cortex alles in je kortetermijngeheugen. Daarna koppelt de hippocampus het aan elkaar tot een compleet verhaal dat je lang kunt onthouden. Maar alcohol verstoort dat proces. Je hersenen slaan alleen losse flarden op, of helemaal niks.

Stel, je weegt 73 kilo en drinkt acht shots in een uur. Je bloedalcoholgehalte (BAC) zit dan rond 0,2% – meer dan twee keer de limiet om te rijden. Je hebt misschien nog wat losse herinneringen (greyout), maar grote delen zijn weg. Drink je nóg meer, bijvoorbeeld vier shots extra binnen 30 minuten, dan stijgt je BAC naar 0,3%. Je hippocampus stopt volledig, en je brein slaat niks meer op. Dit heet een en bloc blackout. De volgende ochtend herinner je je niks meer, hoe normaal je de avond ook leek door te komen.

Een blackout gaat verder dan geheugenverlies. Alcohol verstoort je keuzes en gedrag, wat verklaart waarom mensen vaak domme dingen doen als ze dronken zijn. Je vrienden kunnen er misschien beter tegen (genen, gewicht en geslacht spelen een rol), maar niemand ontsnapt aan die kater. Misschien een goed idee om op tijd te stoppen? Je brein is je later dankbaar.

Buyens ontdekte dat politici niet alleen bepalen welke artikels in jouw feed opduiken, maar ook wat je ervan vindt. Deel jij dezelfde politieke voorkeur als een bepaalde politicus? Dan vertrouw je nieuws dat zij delen sneller, ongeacht de bron. Een Vooruit-stemmer bijvoorbeeld, zal nieuws gedeeld door Conner Rousseau (Vooruit) betrouwbaarder vinden dan hetzelfde artikel dat door Tom Van Grieken (Vlaams Belang) is gepost.

Uit Buyens’ analyse van Facebook-posts uit België en 14 andere Europese landen blijkt dat politici vooral nieuws delen van bronnen die hun achterban al vertrouwt. Rechts-conservatieve politici, zoals Theo Francken (N-VA), delen bijvoorbeeld vaker artikels van alternatieve outlets zoals PAL NWS en Doorbraak. Links-progressieve politici kiezen dan weer voor publicaties die aansluiten bij hun ideologie.

“In landen waar nieuwsconsumptie sterk samenhangt met ideologische voorkeuren, zoals Polen en Hongarije, is dit effect nog sterker,” legt Buyens uit. In Vlaanderen zijn de verschillen tussen mainstream kranten minder uitgesproken, maar alternatieve media krijgen hier dankzij politici wel meer zichtbaarheid. Een artikel van een kleine conservatieve outlet kan plots duizenden nieuwe lezers bereiken als een politicus het deelt.

Het gaat niet alleen om wát je leest, maar ook hóe je het leest. Politici kleuren je mening en beïnvloeden zo jouw vertrouwen in nieuws. Buyens waarschuwt dat dit op lange termijn je kijk op de wereld kan bepalen. Daarom is het belangrijk om kritisch te blijven en je nieuws van verschillende bronnen te halen, ook al klinkt dat artikel dat je lievelingspoliticus deelt nog zo overtuigend.

Wat kan je verwachten? Dwaal door een besneeuwd landschap met een rijkelijk gedekte feestdis en een sfeervolle schommelbank. Laat een wens achter in het magische wensbos in de ridderzaal, of neem een insta-waardige winterse foto op de slee op het opperhof.

Voor kinderen is er een winternarrenbingo, waar ze op zoek gaan naar verborgen winterse attributen.

Wie zin heeft in een hapje of een drankje kan weer terecht in de winterbar in de oude paardenstallen. Die is trouwens toegankelijk zonder ticket en blijft open tot na de sluiting van het kasteel.

Het Winterwonderkasteel opent feestelijk op 5 december met gratis toegang vanaf 18u. Daarna kan je elke dag terecht, met extra lange openingsuren op vrijdag, zaterdag en rond Kerst.