“Dit is ons moment om te reflecteren en elkaar te steunen,” legt rector Jan Danckaert uit. “We willen als universiteit een plek zijn waar rouw, verlies en ziekte erkend worden. Waar mensen voelen dat ze er niet alleen voor staan.”

Het Moment van Troost is een vast onderdeel van de Compassionate Week, een week waarin de VUB verlies en rouw bespreekbaar maakt via workshops, seminaries en activiteiten zoals troostkaarten schrijven. Sinds 2019 zet de universiteit zich in om een Compassionate University te zijn: een plek waar moeilijke momenten gedeeld mogen worden, en waar er ruimte is voor steun en begrip.

Naast herdenkingsmomenten biedt de universiteit ook trainingen aan voor docenten en leidinggevenden over hoe om te gaan met ziekte en verlies. Het Expertisecentrum Compassionate Communities (COCO) ondersteunt deze missie en werkt aan tools om gemeenschappen te versterken bij ernstige ziekte, rouw en verlies.

Dit moment van stilte en reflectie viel vlak voor de jaarlijkse St. V-feesten, waarmee de VUB haar stichter eert. Zo toont de universiteit dat vreugde en verdriet hand in hand kunnen gaan en dat elk verhaal binnen de gemeenschap telt. Door initiatieven zoals het Moment van Troost blijft de VUB bouwen aan een warme, inclusieve plek waar iedereen zich gehoord en gesteund voelt.

Baasjes reageren meestal pas als een hond gromt of uithaalt. Maar volgens de studenten komen er al veel waarschuwingen vóór dat moment. “We zien dat mensen pas letten op de duidelijke signalen”, zegt studente Yana Derboven aan VRT NWS. “Terwijl honden eerst subtielere dingen doen die we gewoon niet herkennen.”

In Woof Reality wandel je met een VR-bril door een park en kom je verschillende honden tegen. Die tonen elk een stukje van wat in de hondentraining de ‘communicatieladder’ heet: kleine, subtiele stresssignalen bovenaan; pas helemaal onderaan zit het effectieve bijtgedrag. De bedoeling? Leren spotten wat er vooraf gebeurt, zodat je hond niet “plots” reageert, want zo plots is dat eigenlijk nooit.

Derboven geeft een voorbeeld: een hond die gaapt, hoeft niet moe te zijn. Het kan ook stress betonen en vragen om meer ruimte. Daarna volgen vaak duidelijkere tekens: kop wegdraaien, oren plat, spanning in het lichaam… en pas in de laatste fase bijt een hond echt.

Na de VR-wandeling krijg je een debriefing mee, zodat je weet hoe je de signalen ook bij je eigen viervoeter herkent.

Hoe gebruiken we AI op onze telefoon?

Voor volwassenen gaat het vooral over praktische dingen:

• persoonlijk advies en vragen (28%)

• snelle zoekmachine (26%)

• werkgerelateerde vragen (15%)

Tieners zetten AI dan weer extra slim in:

• 37% gebruikt het voor schoolwerk

• 36% als zoekmachine

• 20% om beelden, video’s of muziek te maken
  

Emoties delen met een chatbot

Opvallend: 22% van de tieners heeft al eens gevoelens of problemen gedeeld met een AI-chatbot. Bij jonge volwassenen (18-34) ligt dat ook vrij hoog (28%). En een kwart van de kinderen én een vijfde van de volwassenen stelt soms liever een vraag aan AI dan aan een vriend of familielid.

Of ouders dat oké vinden? Eerlijk: ze weten het zelf niet goed. 24% vindt het prima, 28% helemaal niet, en bijna de helft heeft geen uitgesproken mening. De impact van AI blijft voor velen nog een groot vraagteken.

Martine Hardeveld Kleuver van Swappie vindt die voorzichtigheid logisch, maar niet per se slecht: “We moeten AI vooral zien als een kans om dingen sneller en slimmer te doen. Dat jongeren het inzetten voor school, is exact waar het nuttig kan zijn. Het draait niet om verbieden, maar om bewust gebruik.”

Het onderzoek gebeurde bij 1.000 volwassen Belgen en 200 tieners tussen 10 en 17 jaar, uitgevoerd tussen 15 en 26 september 2025.