"Onze bevindingen tonen aan hoe externe aandacht voor partners eerder de relatie kan schaden dan bevorderen," zegt het team. Hoewel het leuk lijkt om je partner een beetje gek te maken met een vleugje competitie, kan dit gevaarlijke spel juist de ondergang van je relatie betekenen. "De wens om rivalen af te weren kan meer gericht zijn op vergelding dan op het behouden van de relatie,” voegen de onderzoekers eraan toe.

Bij het onderzoek werden 500 deelnemers in serieuze relaties blootgesteld aan situaties waarin hun partner óf geflirt werd door iemand anders, óf een neutrale interactie had. "In drie experimenten zagen we dat mensen hun partner als minder aantrekkelijk ervaren wanneer die ongewenste aandacht krijgt," aldus de studie. Deelnemers gaven ook aan minder zin te hebben om te investeren in de relatie of om de concurrentie aan te pakken.

De onderzoekers stellen dat die ‘vriendelijke competitie’ soms als bedreigend wordt ervaren, waardoor mensen zich emotioneel gaan terugtrekken. “Wanneer de kans groot lijkt dat partners aandacht krijgen van anderen, kan dit ervoor zorgen dat mensen zich emotioneel distantiëren en hun investering in de relatie verminderen.” En als er iemand anders in het spel komt die de interesse wekt, kan dat de relatie serieus onder druk zetten.

Kortom, flirten om je partner jaloers te maken is niet het trucje dat het soms lijkt.

Buyens ontdekte dat politici niet alleen bepalen welke artikels in jouw feed opduiken, maar ook wat je ervan vindt. Deel jij dezelfde politieke voorkeur als een bepaalde politicus? Dan vertrouw je nieuws dat zij delen sneller, ongeacht de bron. Een Vooruit-stemmer bijvoorbeeld, zal nieuws gedeeld door Conner Rousseau (Vooruit) betrouwbaarder vinden dan hetzelfde artikel dat door Tom Van Grieken (Vlaams Belang) is gepost.

Uit Buyens’ analyse van Facebook-posts uit België en 14 andere Europese landen blijkt dat politici vooral nieuws delen van bronnen die hun achterban al vertrouwt. Rechts-conservatieve politici, zoals Theo Francken (N-VA), delen bijvoorbeeld vaker artikels van alternatieve outlets zoals PAL NWS en Doorbraak. Links-progressieve politici kiezen dan weer voor publicaties die aansluiten bij hun ideologie.

“In landen waar nieuwsconsumptie sterk samenhangt met ideologische voorkeuren, zoals Polen en Hongarije, is dit effect nog sterker,” legt Buyens uit. In Vlaanderen zijn de verschillen tussen mainstream kranten minder uitgesproken, maar alternatieve media krijgen hier dankzij politici wel meer zichtbaarheid. Een artikel van een kleine conservatieve outlet kan plots duizenden nieuwe lezers bereiken als een politicus het deelt.

Het gaat niet alleen om wát je leest, maar ook hóe je het leest. Politici kleuren je mening en beïnvloeden zo jouw vertrouwen in nieuws. Buyens waarschuwt dat dit op lange termijn je kijk op de wereld kan bepalen. Daarom is het belangrijk om kritisch te blijven en je nieuws van verschillende bronnen te halen, ook al klinkt dat artikel dat je lievelingspoliticus deelt nog zo overtuigend.

Hoewel "stealthing" niets nieuws is, heeft het de afgelopen jaren meer aandacht gekregen door sociale media. Deze zogenoemde 'sekstrend', die eigenlijk een ernstige wetsovertreding is, wordt volgens psychologen gelinkt is aan psychopathie en narcisme.

Een studie van de University of the Sunshine Coast (Australië) onderzocht dit gedrag bij 416 mannen. Wat bleek? Mannen die stealthing opwindend vinden of het hebben gedaan, scoren veel hoger op donkere persoonlijkheidstrekken zoals machiavellisme (manipulatie voor eigen gewin), narcisme en psychopathie.

Slachtoffers van stealthing lopen niet alleen risico op SOA’s en ongewenste zwangerschap, maar krijgen ook te maken met mentale schade. Het gaat namelijk niet alleen om fysieke gevolgen, maar ook om het verlies van vertrouwen en controle over je eigen lichaam.

In België is stealthing sinds de hervorming van het seksueel strafrecht in 2022 expliciet strafbaar gesteld. Het wordt beschouwd als een vorm van verkrachting, aangezien het de voorwaarden van de gegeven toestemming schendt. Dit betekent dat daders juridisch verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor hun daden. Simpel: geen toestemming, geen excuus.

Vragen of zelf slachtoffer? Je kan terecht bij organisaties zoals Centrum Algemeen Welzijnswerk (CAW) voor hulp en ondersteuning.